Ο Γούντι Αλεν υποκλίνεται στη Ρώμη

 

        

Μια ταινία του Γούντι Αλεν κάθε χρόνο, μόνο καλό στην διάθεση μπορεί να κάνει και η καλή διάθεση είναι κάτι που όλοι χρειαζόμαστε αυτή την περίοδο. Είναι βέβαιο λοιπόν ότι το «Στη Ρώμη με αγάπη» («To Rome with love», 2012) είτε θεωρηθεί μια από τις πολύ καλές στιγμές του Γούντι Αλεν είτε όχι, θα φτιάξει την διάθεση αρκετών φίλων του μοναδικού χιούμορ ενός αστείρευτου από ιδέες δημιουργού ο οποίος με αυτήν την ταινία συνεχίζει την κινηματογραφική περιπλάνησή του στην Ευρώπη μετά τους σταθμούς του στο Λονδίνο, την Βαρκελώνη και το Παρίσι (να θυμήσω ότι το 1996 είχε κάνει και μια στάση στην Βενετία με το μιούζικαλ «Ολοι λένε σ’ αγαπώ»).

Εχοντας συγκεντρώσει για μια ακόμη φορά μια πλειάδα γνωστών ηθοποιών, ο αμερικανός δημιουργός βρίσκει θέση ακόμα και για τον εαυτό του στην διανομή των ηθοπιών, κάτι που έχει να κάνει πάρα πολλά χρόνια (από το «Scoop»). Στο μενού του σεναρίου λοιπόν ένας διάσημος αμερικανός αρχιτέκτονας (Αλεκ Μπάλντουϊν) που κάνει διακοπές στη Ρώμη όπου ζούσε νέος και συναντά έναν νεαρό, επίσης αμερικανό (Τζέσι Αϊζενμπεργκ) ο οποίος θα του θυμίσει τον εαυτό του σε νεότερη ηλικία. Να και ένας αποσυρμένος αμερικανός σκηνοθέτης της όπερας (ο ίδιος ο Αλεν) που βρίσκεται στη Ρώμη μαζί με την γυναίκα του (Τζούντι Ντέιβις) για να γνωρίσουν τους μελλοντικούς συμπεθέρους τους. Εκεί όμως θα βρει τον τρόπο να ανανεώσει όχι μόνον τον γάμο αλλά και την καριέρα του. Λίγο παρακάτω ένας άσημος ανθρωπάκος (Ρομπέρτο Μπενίνι) γίνεται ξαφνικά διάσημος και όλοι αναρωτιούνται γιατί και τέλος, μια συνοδός πολυτελείας (Πενέλοπε Κρους) θα παίξει καταλυτικό ρόλο στον γάμο ενός νιόπαντρου από την επαρχία (Αλεσάντρο Τιμπέρι) ο οποίος βρίσκεται στην Ρώμη για να παρουσιάσει στους συγγενείς του την πραγματική σύζυγό του (Αλεσάντρα Μαστρονάρντι).
Οπως σε όλες τις ευρωπαϊκές ταινίες του Αλεν, έτσι και σε αυτήν την τελευταία, η πόλη και η ατμόσφαιρά της είναι ο φανερός- κρυφός πρωταγωνιστής της ιστορίας. Με τον φακό του Ντάριους Κόντζι, ο σκηνοθέτης τρυπώνει στα ρομαντικά όσο και σκοτεινά σοκάκια της παλιάς Πόλης και με τον δικό του, αιώνιο τρόπο, τιμά την αιώνια πόλη, την πόλη που ο ίδιος έχει αγαπήσει μέσα από τις ταινίες του αγαπημένου του Φεντερίκο Φελίνι.