Πριν από αρκετά χρόνια, όταν πήγαινα στο νηπιαγωγείο, είχαμε επισκεφτεί
με τους γονείς μου την πανέμορφη Άνδρο. Εκεί, τα περνούσαμε περίφημα, κάνοντας
μεγάλες βόλτες και κολυμπώντας στα καταγάλανα νερά του Αιγαίου.
Ένα
πρωινό, μόλις είχαμε τελειώσει με τον πατέρα μου την κατασκευή ενός κάστρου
στην αμμουδιά, άκουσα μια κοριτσίστικη φωνή να μιλά τραγουδιστά δίπλα μας.
Γύρισα και είδα τη Μαργαρίτα, ένα κορίτσι λίγο μεγαλύτερό μου, να χαμογελά και
να μιλά στη γλώσσα της. Ήταν απ’ τη Βαλένθια της Ισπανίας. Δεν καταλάβαινα τι
μου έλεγε, αλλά ένιωθα ότι ήθελε να κάνουμε παρέα. Πραγματικά, τις επόμενες
ημέρες γίναμε αχώριστες και έμαθε η μια στην άλλη μερικές λέξεις της γλώσσας
της. Στα ισπανικά, η θάλασσα είναι el mar, η παραλία la playa, ο κόσμος el mundo, η γη la Tierra ,η γάτα κι ο
σκύλος el gatο κι el perro. Η ισπανική γλώσσα ηχούσε στα αυτιά μου σαν μουσική.
Η φιλία μου με τη Μαργαρίτα με έκανε να αγαπήσω τη γλώσσα της χώρας της.
Εδώ και δύο χρόνια παρακολουθώ ισπανικά, ενώ από φέτος ξεκίνησα και μαθήματα
αγγλικών, αφού τα διδασκόμαστε στο σχολείο, αλλά και γιατί είναι μια διεθνής
γλώσσα.
Η Ισπανίδα φίλη μου μου στέλνει συχνά CDs με ισπανικά
τραγούδια. Η μετάφραση των στίχων τους μου δίνει μεγάλη χαρά, ενώ ταυτόχρονα
αποτελεί καλή εξάσκηση για την εκμάθηση της γλώσσας. Τώρα, πλέον, κάθε φορά που
ακούω ισπανικά στις ταινίες της τηλεόρασης καταλαβαίνω αρκετές φράσεις, δίχως
να κοιτώ τους ελληνικούς υπότιτλους. Αν και είμαι μικρή ακόμη, θα επιθυμούσα οι
σπουδές μου να έχουν σχέση με την ισπανική γλώσσα.
Πιστεύω ότι η γνώση των ξένων γλωσσών είναι από τις πολυτιμότερες για
κάθε άνθρωπο. Επικοινωνείς με πολίτες από άλλες χώρες, μαθαίνεις τον πολιτισμό
τους και κρατάς στα χέρια σου ένα χρήσιμο εφόδιο για το μέλλον σου.
Ειναι καταπληκρτικό κι αν το εχει γραψει παιδιακομα πιο ωραίο
ΑπάντησηΔιαγραφή