Στο εικονικό αμφιθέατρο του Coursera

Η ανάπτυξη μαζικών διαδικτυακών ακαδημαϊκών μαθημάτων ανοίγει νέους δρόμους και προκαλεί αμφισβητήσεις

Του Τάσου Οικονόμου

Ένα νέο εκπαιδευτικό μονοπάτι γίνεται ψηφιακή λεωφόρος και το Coursera πρωτοπορεί στην ανάπτυξη των MOOCs (Massive Οnline Οpen Courses), παρά τις ενστάσεις ακαδημαϊκών. Ο διαδικτυακός τόπος του coursera.org παρέχει, μεταξύ άλλων, θεματικές για την Ψυχολογία, τον Προγραμματισμό, την Ιστορία, τη Φιλοσοφία, την Αλγεβρα και την Ψηφιακή Επεξεργασία του Ηχου χωρίς κόστος αλλά και χωρίς αναγνώριση. Συνεργάζεται με 87 πανεπιστήμια και κολέγια από όλο τον κόσμο, τα εγγεγραμμένα μέλη έχουν ξεπεράσει τα 4.800.000 και οι θεματικές του είναι λίγες παραπάνω από τις 440. Πρωτοστατώντας στο φαινόμενο των μαζικών διαδικτυακών ανοικτών μαθημάτων, ανακοίνωσε πρόσφατα ότι συγκέντρωσε 1.000.000 δολάρια από την παροχή επικυρωμένων πιστοποιητικών, στοχεύοντας στην αγορά της αναγνωρισμένης ανώτατης εκπαίδευσης. Άλλωστε, αυτό προσδοκούν και τα επενδυτικά κεφάλαια που χρηματοδότησαν το εγχείρημα με 65 εκατομμύρια δολάρια: ένα βιώσιμο οικονομικό μοντέλο.
Επί του παρόντος, οι δημιουργοί της ψηφιακής πλατφόρμας, οι καθηγητές Daphne Koller και Andrew Ng, επιδιώκουν «ένα μέλλον όπου όλοι θα έχουν πρόσβαση σε μια εκπαίδευση παγκοσμίου επιπέδου, η οποία μέχρι πρόσφατα ήταν διαθέσιμη σε λίγους εκλεκτούς». Ενας από τους πιο φημισμένους καθηγητής του Coursera, o Μάικλ Ροθ, πρόεδρος του αμερικανικού Πανεπιστημίου Wesleyan και διδάσκων της ενότητας «Μοντερνισμός και μεταμοντερνισμός», εξηγεί τους λόγους της συμμετοχής του: «Θέλαμε να κατανοήσουμε καλύτερα πώς διδάσκονται οι μαθητές σε αυτό το περιβάλλον, ακριβώς επειδή είναι τόσο διαφορετικό από το δικό μας».
…
Η μεθοδολογία των μαθημάτων στο Coursera είναι βασισμένη σε μια σειρά από βίντεο-διαλέξεις που συμπληρώνονται από σχετικά συγγράμματα. Έχουν συγκεκριμένες ημερομηνίες έναρξης και λήξης ενώ, κατά τη διάρκειά τους, οι εξ αποστάσεως φοιτητές καλούνται να πιστοποιήσουν την πρόοδό τους μέσα από κουίζ και εργασίες. Κυρίως, όμως, να αναπτύξουν διάδραση μεταξύ τους αλλά και με το αντικείμενο του… πόθου, την παραγόμενη γνώση.
Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο στην Καθημερινή.