William Ernest Henley (1849–1903): Invictus

                               Invictus 

OUT of the night that covers me,
Black as the Pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.
In the fell clutch of circumstance	5
I have not winced nor cried aloud.
Under the bludgeonings of chance
My head is bloody, but unbowed.
Beyond this place of wrath and tears
Looms but the Horror of the shade,	10
And yet the menace of the years
Finds, and shall find, me unafraid.
It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll,
I am the master of my fate:	15
I am the captain of my soul.



Ο William Ernest Henley επάνω
και κάτω η προτομή του από τον Rodin.

Το ποίημα το έχει γράψει ο Άγγλος ποιητής,κριτικός και εκδότης William Ernest Henley (1849–1903) το 1875 και δημοσιεύτηκε το1888 χωρίς τίτλο. Τον τίτλο τον πρόσθεσε ο Arthur Quiller-Couch όταν το περιέλαβε στο Book Of English Verse (1900)

Ο Henley από 12 ετών έπασχε από φυματίωση των οστών με αποτέλεσμα σε ηλικία 16-17 ετών να υποβληθεί σε ακρωτηριασμό του αριστερού του ποδιού κάτω από το γόνατο.

Παρ΄ όλα αυτά το 1867 πέτυχε στις τοπικές εξετάσεις για την Οξφόρδη και μετά από λιγο μετακόμισε στο Λονδίνο όπου προσπάθησε να εδραιωθεί σαν δημοσιογράφος.

Λόγω της νόσου όμως αναγκαστικά περνούσε σημαντικά διαστήματα στα νοσοκομεία.

Σε μία από τις νοσηλείες του το 1975 έγραψε και το Invictus. Ο Robert Louis Stevenson αναφέρει σε γράμματα του πως η ιδέα για τον χαρακτήρα του πειρατή Long John Silver, του κουτσού ήρωα του στο κλασσικό του βιβλίο Η νήσος των Θησαυρών, προήλθεαπό τον στενό του φίλο Henley.