Πρόγραμμα Comenius: Σκέψεις και συνειρμοί για τη συνάντηση και το ταξίδι στη Γαλλία./ Comenius Program: Thoughts and connotations for the meeting and the trip to France.

  Άφησα, συνειδητά, να παρέλθει ένα ικανό χρονικό διάστημα από το ταξίδι μας στη Γαλλία (14-19 Απριλίου 2013) στο πλαίσιο του Προγράμματος Comenius, προκειμένου η καταγραφή των σκέψεών μου αναφορικά με το γεγονός να μην είναι συγκινησιακά φορτισμένη.

  Αν και πιστεύω ότι η διάκριση μεταξύ του ταξιδευτή και του τουρίστα είναι προφανής και ξεκάθαρη σε όλους, οφείλω να ομολογήσω ότι σε αυτό το εβδομαδιαίο ταξίδι μας στη γαλλική ενδοχώρα ένιωσα με όλες τις αισθήσεις μου Ταξιδευτής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ποιότητα και την ένταση των βιωμάτων. Στα ταξίδια, με έναν υπέροχο τρόπο, μεγεθύνεται ο χρόνος, γι'αυτό άλλωστε και τα λατρεύω.

Το φλαμένκο της Ιμπον και του Φερνάντο!
The flamenco Ιbon and Fernando!

   Οφείλω να παραδεχθώ ότι μέχρι το συγκεκριμένο ταξίδι δεν είχα εργασθεί επισταμένα με τους μαθητές μου για την υλοποίηση των δραστηριοτήτων του Προγράμματος όσο οι συναδέλφισσες που συμμετέχουν, επίσης, σε αυτό, γιατί ένιωθα λίγο απροσδιόριστη τη στόχευσή του, αν και πιστεύω στην εκπαιδευτική υπεραξία τέτοιων δράσεων και κυρίως στην εξωστρέφεια του σχολείου στην κοινωνία, έχοντας σχεδιάσει και υλοποιήσει στο παρελθόν πλήθος τέτοιων δράσεων σε συνεργασία με διαφορετικά Πανεπιστήμια, Φορείς και το Δήμο της Αγίας Βαρβάρας, στο γεωγραφικό πλαίσιο μόνο της πατρίδας μας.

Γαλλική φιλοξενία!
French hospitality!

  Λοιπόν, πρώτη συγκλονιστική εμπειρία αποτελεί το συνθέμελο γκρέμισμα του Στερεότυπου αναφορικά με τους "ψυχρούς' δυτικοευρωπαίους. Δεν αναφέρομαι, μόνο, στις οικοδέσποινες Γαλλίδες συναδέλφους αλλά στο σύνολο, σχεδόν, όλων των Γάλλων πολιτών που συναναστραφήκαμε τόσο στα χωριά της ΝΑ Γαλλίας όσο και στους κατοίκους της Λιόν, κατά τη διήμερη ιδιωτική παραμονή μας σε αυτήν, στο τέλος του ταξιδιού. Για παράδειγμα, δεν συναντήσαμε πολλούς πολίτες "απρόθυμους" να μιλήσουν αγγλικά.

   Σαφώς, όπως επισημάνθηκε από Γάλλους που είχα την τύχη να κουβεντιάσω μαζί τους, όπως η Ferol κατά τη διάρκεια του επίσημου δείπνου από τους δημάρχους στο Saou, από τη μια η Λιόν αποτελεί ένα φυσικό σύνορο Ανθρωπο - Γεωγραφίας για τη Γαλλία, από την άλλη η προσωπική διαδρομή - επιλογή που συνάντησα σε αρκετούς Γάλλους στην Προβηγκία, να εγκαταλείψουν το Παρίσι ή κάποιο άλλο μεγάλο αστικό κέντρο και να εγκατασταθούν στη ΝΑ χώρα για να ξαναβρούν τη χαμένη ποιότητα της ζωής τους, νομίζω ότι ερμηνεύει ως ένα βαθμό το γεγονός.

Παιχνίδι με τα χρώματα για τα νήπια στο Soyans
Play with colors for infants in Soyans

  Απόρροια, ενδεχομένως, του παραπάνω γεγονότος να αποτελεί και το δεύτερο σημαντικό συμπέρασμα του ταξιδιού. Και στα τρία διαφορετικά χωριά, τα σχολεία των οποίων επισκεφθήκαμε, είδαμε παιδιά που το σχολείο δεν τους είχε "αφαιρέσει" την ...παιδική ηλικία και νομίζω ότι όσοι βιώνουμε μέσα στην Εκπαίδευση καταλαβαίνουμε τι εννοώ...

  Σαφώς, και τα παιδιά στο Παρίσι δεν θα έχουν την ανεμελιά, την ηρεμία, την Παιδικότητα των παιδιών στο Saou, το Soyans και το Saint-Nazaire le Désert κι η συμπεριφορά τους να μοιάζει με εκείνη των παιδιών της Αθήνας. Νομίζω, όμως, ότι οι αιτίες αυτού του γεγονότος βρίσκονται και στη φιλοσοφία του γαλλικού εκπαιδευτικού συστήματος σε ό,τι αφορά την πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Όπως είχα αναφέρει στο αρχικό ταξιδιωτικό ημερολόγιο (http://www.sykees8.blogspot.gr/2013/04/comenius-2013-comenius-meeting-in.html)  αφενός το γαλλικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι καθαρά στοχοκεντρικό, με βάση το Αναλυτικό Πρόγραμμα αφετέρου το ενδιαφέρον εστιάζεται όχι τόσο στην πληθώρα των γνώσεων, αλλά σε μία σειρά από μεταγνωστικές δεξιότητες με σημαντικότερη αυτήν του «μαθαίνω πώς να μαθαίνω». 

Οι μαθητές οργανώνουν το επόμενο ταξίδι στη Σλοβακία
Students organize the next trip in Slovakia

 Μου προξένησε, για παράδειγμα, ιδιαίτερη εντύπωση η δραστηριότητα που είχε αναθέσει η Alice στους μαθητές της σε Ομάδες στο Saint-Nazaire le Désert να "οργανώσουν" μέσω διαδικτύου το επόμενο ταξίδι της στα πλαίσια του Προγράμματος στη Σλοβακία, μία πέρα για πέρα μεταγνωστική δραστηριότητα προσομοίωσης με εύλογη και λειτουργική στόχευση για τους μαθητές.

  Νιώθω, δηλαδή, αλλά προφανώς και δεν είμαι σίγουρος μετά από μία τόσο σύντομη παρατήρηση ότι το Περιεχόμενο των Σπουδών στο γαλλικό δημοτικό σχολείο είναι απαλλαγμένο από την τεράστια διδακτέα ύλη σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα του αντίστοιχου ελληνικού. Εικάζω, και παρακαλώ τις συναδέλφους από τη Γαλλία να με διορθώσουν, ότι το δημοτικό σχολείο τους στοχεύει στο να κάνει το προφανές αλλά καθόλου δεδομένο: να κάνει τους μικρούς μαθητές να αγαπήσουν το σχολείο ως οντότητα μέσα σε σχολικές αίθουσες-εργαστήρια. 

  Δυστυχώς, και τα νέα Αναλυτικά Προγράμματα που θα εφαρμοσθούν στο ελληνικό σχολείο από τη νέα σχολική χρονιά είναι φορτωμένα με ένα σωρό "άχρηστες" πληροφορίες και γνώσεις. Από την άλλη, βέβαια, δεν πιστεύω ότι ο Έλληνας δάσκαλος είναι έτοιμος να εργασθεί σε ένα στοχοκεντρικό σχολείο δίχως την ύπαρξη των σχολικών βιβλίων που του προσδιορίζουν απόλυτα την ύλη, βήμα -βήμα. Φρονώ, δηλαδή, ότι η διαχείριση αυτής της "παιδαγωγικής ελευθερίας" μόνο απλή και εύκολη δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί, ενώ προαπαιτεί μία "χειραφετική" κουλτούρα, μία αυθεντική αυτοτέλεια από την κεντρική εκπαιδευτική διοίκηση, η οποία είναι ζητούμενο για τα εκπαιδευτικά πράγματα της χώρας μας.
 Σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μας στη Γαλλία ένιωθα ότι τελικά η μεγάλη καινοτομία που φέρει το Comenius ως εκπαιδευτικό πρόγραμμα είναι τόσο οι κοινές και παράλληλες δραστηριότητες των μαθητών της Ευρώπης όσο, κυρίως, η επικοινωνία και το δέσιμο των δασκάλων της ηπείρου μας. Πάντα, και ακόμη περισσότερο τώρα που ο ευρωσκεπτικισμός κι ο εθνικισμός στη χώρα μου αυξάνονται, πίστευα στον κοινό ευρωπαϊκό πολιτισμό, στο κοινό ευρωπαϊκό μέλλον μας, στην Εξωστρέφεια. Πάντα είχα σε τεράστια εκτίμηση το γαλλικό πολιτισμό μέσα από τη λογοτεχνία (Tournier), τον κινηματογράφο (Lumiere, Truffaut), τη γλυπτική (Roden), τη μιμική (Marcel Marceau) και ο κατάλογος είναι ατέρμονος... Τώρα, όμως, με νοιάζει με μια προσωπική φροντίδα το γαλλικό σχολείο, η Γαλλίδα συνάδελφος, οι Γάλλοι μαθητές κι οι γονείς τους από τη στιγμή που βίωσα για μία εβδομάδα τη δική τους εκπαιδευτική καθημερινότητα...

Our common past and future ...

 Αυτό το κανάλι της επικοινωνίας μεταξύ των δασκάλων που συμμετέχουν στο Πρόγραμμα μπορεί να έχει πολλαπλασιαστικά οφέλη για τους ίδιους, για τους μαθητές τους, για τις χώρες τους αφού θα έχει σαν κεντρικό ζητούμενο ένα σχολείο "γυάλινο", με ολάνοιχτους τους πόρους του στην ευρωπαϊκή μας κοινότητα, στο κοινό μας παρελθόν και μέλλον... 
Αναλογιζόμασταν με τους φίλους συναδέλφους από την Πολωνία (καλημέρα Simon!) και την Τουρκία (γεια σου  Zülfiye! πόσο χάρηκα που "ανακαλύψαμε" παρέα σας τη Λιόν!), καθώς ετοιμάζαμε και παίρναμε μαζί το πρωινό μας στο Saou, την απίστευτη δυναμική, πρωτοτυπία, πλουραλισμό σε ιδέες και προσεγγίσεις  θα είχε ένα ... Σχολείο Comenius! 

Οι μαθητές της Martine στο Saou σε παραδοσιακό χορό με τις συναδέλφους από τη Σλοβακία
Martine's pupils in Saou in traditional dance with our colleagues from Slovakia

Σκέφτομαι, δηλαδή, τι θα σήμαινε για το κοινό μας μέλλον, εάν όλοι οι εκπαιδευτικοί της Ευρώπης βίωναν αυτή τη συγκλονιστική εμπειρία, πόσο θα ρίζωνε μέσα τους η ιδέα του κοινού μέλλοντός μας... Αλλά από εδώ αρχίζει μία άλλη συζήτηση... 

Αλλά από εδώ αρχίζει μία άλλη συζήτηση... But here begins another discussion ...

 Με τις σκέψεις αυτές αρχίζω από τώρα να σκέφτομαι ποια πλάνα της "δικής μου Ελλάδας" θα μοιραστώ και θα ζήσω με τους Ευρωπαίους φίλους μας, όταν θα τους φιλοξενήσουμε το Μάρτιο του 2014 στην Αθήνα... Ως τότε καλή μας συνέχεια στο Πρόγραμμα!!!

Για το Sykees8

Ευθύμης Χατζηευσταθίου

   I left consciously take about a qualifying period of our trip to France (14-19 April 2013) as part of the Comenius, to the recording of my thoughts about the fact not to be emotionally charged.
   Although I believe that the distinction between the traveler and the tourist is obvious and clear to everyone, I must admit that in this weekly trip to the French mainland felt with all my senses Traveler, with all that implies for the quality and intensity of experiences. In travels, with a lovely manner, magnified the time, so also and I love it.

I felt with all my senses Traveler (from a gallery in Lyon)

   I must admit that until this trip I had worked closely with my students for the implementation of program activities as the female counterparts also involved in this, because I felt a little indefinable their targeting, although I believe in the goodwill of such educational activities and especially in extroversion of school in society, having designed and implemented in the past number of such actions in cooperation with different universities, agencies and the City of Santa Barbara, the geographical context only of our country.
  Well, the first shocking experience is the demolition of stereotypes regarding the 'cold' Western Europeans. I'm not referring only on matrons Frenchwomen colleagues but in total, almost all French citizens who consorted with both the villages of SE France and its inhabitants of Lyon, in the two-day private stay us in this, at the end of the trip. For example, we did not meet many people "reluctant" to talk English.
   Clearly, as pointed out by French who had the chance to chat with them, such as Ferol during the official dinner of the mayors in Saou, the one that Lyon is a natural border People - Geography of France, on the other personal journey - an option I met several French in Provence, to leave Paris or another big city and settle in SE country to regain the lost quality of life, I think that explains to some extent the event.
  Result possibly the above fact it should be the second important conclusion of the trip. And in three different villages, schools which we visited, we saw children that the school had not been "removed" the childhood ... and I think that those who experience within education understand what I mean ...

The school had not been "removed" the childhood ... 

   Clearly, children in Paris will not have the carefree, calm, childish children in Saou, Soyans and Saint-Nazaire le Désert and their behavior resembles that of the children of Athens. I think, however, that the causes of this are found in the philosophy of the French educational system in terms of primary education. As I mentioned in the original travel diary (http://www.sykees8.blogspot.gr/2013/04/comenius-2013-comenius-meeting-in.html)  both the French education system is clearly oriented objectives, based Curriculum second, the focus is not so much the abundance of knowledge, but a series of metacognitive skills important as that of 'learning to learn'. 

I caused, for example, a deep impression activity commissioned by the Alice pupils into groups in Saint-Nazaire le Désert to "organize" online next trip under the Programme in Slovakia, an utterly metacognitive activity simulation with reasonable and workable targeting students.
   I feel, that is, but apparently i'm not sure after such a brief observation that Content of Studies in French primary school is free from the huge syllabus in all subjects of the corresponding Greek. My guess, and please my colleagues from France to fix me that elementary school aims to make the obvious but no data: to make young students to love school as an entity within classrooms-labs.
  Unfortunately, the new curriculum will be implemented in the Greek school of the new school year is loaded with a bunch of "useless" information and knowledge. On the other hand, of course, do not believe the Greek teacher is ready to work in a "clearly oriented objectives - school" without the existence of textbooks define the absolute matter, step by step. I believe, ie, that the management of this "educational freedom" only simple and easy it can be characterized and requires in one "emancipatory" culture, a genuine autonomy from the central educational administration, which is looking for educational things our country .
   Throughout our trip in France felt that ultimately the great innovation that bring the Comenius as an educational program is so common and parallel activities of the students of Europe, especially, communication and bonding of the teachers of our continent. Everything, and even more now that Euroscepticism and nationalism in my country grow, I thought the common European culture, in our common European future in Extraversion. I always had a huge appreciation of the French culture through literature (Tournier), cinema (Lumiere, Truffaut), sculpture (Roden), mime (Marcel Marceau), music (Mano Negra) and the list is endless ... Now, however, care with the personal touch of the French school, French colleague, the French students and their parents from the time I lived for a week of their own learning everyday ...
   This channel of communication between the teachers involved in the program can have multiple benefits for themselves, their students, their countries after having as a main issue school "glass" with wide open pores in our European community, our common past and future ...  Contemplate with friends colleagues from Poland (hello Simon!) and Turkey (hello Zülfiye! Whether I was glad "discovered" your company to Lyon!) 

as we prepare and take along our breakfast in Saou, incredible dynamics, originality, pluralism of ideas and approaches would have a ... School Comenius!

H Alice "κρατάει" τη Στιγμή στα χέρια της! Cooomeniuuuusss!!!!
 Alice "holds" Once in her hands!

  I think, that is, what it would mean for our common future, if all teachers of Europe experiencing this shocking experience, how much will take root in them the idea of ​​our common future ... But here begins another discussion ...


   With these thoughts just started thinking about what shots "my own Greece"will share and live with our European friends, when they will host the March 2014 in Athens ... Until then our good continuity in the program!

For Sykees8

Efthimis (Makis) Chatziefstathiou