Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

Είναι μεσάνυχτα /1933: Ένα υπέροχο τραγούδι από τον Φάουστ του Μαρμαρινού στη Στέγη

   Ακόμη ηχεί μέσα μου αυτό το υπέροχο κομμάτι από την χθεσινή παράσταση  "Φάουστ" του Μαρμαρινού στη Στέγη. Σκαλίζοντας τα βινύλια του πατέρα μου το ανακάλυψα και το μοιράζομαι μαζί σας!




Στίχοι & Μουσική: Θέμης Νάλτσας

Οι διαβάτες στο δρόμο αραιώνουν
ερημιά η νυχτιά είν’ παγερή
κι ένας σκύλος ουρλιάζει με πόνο
λες και κάτι ο δόλιος θρηνεί

Ο βοριάς με μανία μουγκρίζει
μια σειρήνα κλαυθμυρίζει  μια φοβέρα
ενά ρολόι κτυπά την ώρα σιγά

Είναι μεσάνυχτα
κι όλη η φύσις ησυχάζει
κι όμως ένας που σπαράζει
δε κοιμάται ξενυχτά

Αχ θυμάται με μαράζι
μια γυναίκα π’ αγαπά τρελά
τη ζητά κι αναστενάζει
μα αυτή είναι μακριά.

Αχ θυμάται με μαράζι
μια γυναίκα π’ αγαπά τρελά
τη ζητά κι αναστενάζει
μα αυτή είναι μακριά.

4 σχόλια:

  1. Ευχαριστούμε για την ανάρτηση, μόνο μια διόρθωση, μια σειρήνα κλαυθμυρίζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μια ακόμα διόρθωση , αντι για : μία φοβέρα το σωστό είναι : κι από πέρα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...