Λέγκω (Ελλάδα) / Μία ξεχωριστή Στιγμή από τη φετινή γιορτή του Πολυτεχνείου στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Αγίας Βαρβάρας.

πηγή:  http://2dim-ag-varvar.att.sch.gr/
    
                      

    Μία ξεχωριστή Στιγμή από τη φετινή γιορτή του Πολυτεχνείου στο 2ο Δημοτικό Σχολείο Αγίας Βαρβάρας. Οι μαθητές της Ε” Τάξης ερμηνεύουν το «Λέγκω» του Μαρκόπουλου κι η δασκάλα της Μουσικής, η Βασιλική Νικολάου τούς συνοδεύει στο πιάνο.

    Κατά τη διάρκεια των προβών είχα μοιρασθεί με τους περσινούς μαθητές μου, την ξεχωριστή σχέση μου με το συγκεκριμένο τραγούδι-βινύλιο, εξαιτίας του πατέρα μου… Όταν τους έβλεπα  να το ερμηνεύουν, το ένιωσα να ηχεί σαν … Προσευχή! Το «έντυσα» με φωτογραφίες της Βούλας Παπαϊωάννου και του Henri Cartier-Bresson και το μοιράζομαι μαζί σας…

    Κάθε φορά που γεύομαι την αίσθηση της προετοιμασίας της χορωδίας για μια σχολική γιορτή στο σχολείο μας, μου έρχεται αναπόφευκτα στο μυαλό το φιλμ «Τα Παιδιά της Χορωδίας» (Les Choristes) του Cristophe Barratier σε μουσική Bruno Coulais. 

   Η ιδέα ότι η μουσική κι η τέχνη γενικότερα μπορούν να διαπαιδαγωγήσουν τις ψυχές και να αποτελέσουν ένα αντίδοτο στη βαρβαρότητα και την αδιαφορία, είναι οι βασικοί λόγοι αυτού του συνειρμού. Δεν ξέρω εάν ο Ματιέ παραπέμπει στη Βασιλική… και προφανώς το σχολείο μας ουδεμία σχέση έχει με επαρχιακό σωφρονιστικό οικοτροφείο ανηλίκων … Αλλά σε κάθε περίπτωση η Τέχνη μας κάνει πιο … ανθρώπινους (όταν είναι ανυπόκριτη!)