Παραγωγή Γραπτού Λόγου:Περιγράφω έναν περίπατο στο δάσος ή σε κάποιο άλλο μέρος, όπου η φύση με εντυπωσίασε!

Εκδρομή στο βουνό Οίτη

Φέτος το καλοκαίρι συμμετείχα στο πρόγραμμα μιας ορειβατικής κατασκήνωσης που βρίσκεται στο βουνό Οίτη της Στερεάς Ελλάδας. Μια ηλιόλουστη ημέρα, μια ομάδα παιδιών με τη συνοδεία ομαδαρχών αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε μια πορεία μες στο βουνό που οδηγεί σ΄ ένα ξέφωτο γνωστό στην περιοχή ως Αϊ - Πνεύμα.

Μετά από δέκα λεπτά πεζοπορίας φθάσαμε στη "Σπηλιά του Ηρακλή" που βρίσκεται βόρεια από το Ξηροβόνι. Σύμφωνα με την μυθολογία εκεί ο Ηρακλής λυτρώθηκε από το χιτώνα που τον έκαιγε και έγινε ημίθεος. Η θέα στο σημείο ήταν εξαιρετική, αφού μπορούσαμε να δούμε την οροσειρά της Οίτης και τα Βαρδούσια.

Όμως το πιο ωραίο κομμάτι της διαδρομής ήταν η κατάβαση ενός  καταπληκτικού φαραγγιού που μας οδήγησε στο Αϊ - Πνεύμα. Το φαράγγι περνούσε μέσα από τεράστια βράχια που πολλές φορές στένευαν το πέρασμα του. Φυτά κάθε λογής ήταν διάσπαρτα στις δυο μεριές του φαραγγιού: ψηλά έλατα, πυκνοί θάμνοι, πολύχρωμα λουλούδια. Οι μυρωδιές ανακατεύονταν μεταξύ τους κι εμείς νιώθαμε ακόμα πιο κοντά στη φύση. Διάφορα παράξενα έντομα, σαύρες και βατραχάκια εμφανίζονταν από εδώ κι από εκεί. Το νερό κυλούσε στη μέση του φαραγγιού κι εμείς δροσιζόμασταν με την παρουσία του. Άλλες φορές το αγγίζαμε κι άλλες τσαλαβουτάγαμε σ’ αυτό. Αλλά κι ήχοι ακούγονταν παντού: η ροή του ποταμού, το κελάηδησμα των πουλιών, το θρόισμα των φύλλων, το πέταγμα των εντόμων, οι φωνές των βατράχων αλλά και το σύρσιμο των παπουτσιών μας και οι ομιλίες μας.  

    Έπειτα σε κάποιο σημείο της πορείας μας υπήρχε ένα άνοιγμα κι εκεί κάναμε μια στάση για να απολαύσουμε το κολατσιό μας και να ξεκουραστούμε λιγάκι. Ψηλά στο μέρος που καθίσαμε υπήρχε μια σπηλιά. Ανεβαίνοντας με προσοχή φτάσαμε στην είσοδό της. Ανάψαμε τους φακούς μας και μπήκαμε μέσα. Το θέαμα ήταν μαγευτικό. Το λιγοστό φως των φακών μας αντανακλούσε στο εσωτερικό της σπηλιάς που από την υγρασία έμοιαζε σαν γυαλί. Οι ομιλίες μας έφταναν στα αυτιά μας σαν αντίλαλος. Μόλις βγήκαμε έξω από τη σπηλιά, απολαύσαμε τη θέα του φαραγγιού από ψηλά.

   Αυτό το τοπίο θα μου μείνει αξέχαστο. Γιατί κάθε φορά που ακούω τις λέξεις καλοκαίρι και βουνό, μου έρχονται αμέσως στο μυαλό η θέα του φαραγγιού αλλά και οι ξέγνοιαστες στιγμές που ζήσαμε με τα άλλα παιδιά εκεί. Αυτές οι εικόνες ζωντανεύουν μπροστά μου και με κάνουν να αισθάνομαι μεγάλη χαρά. Μακάρι να τις ξαναζούσα!