Η είδηση για το κλείσιμο του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου θεωρώ ότι είναι έκδηλα σημειωτική για τους ζοφερούς καιρούς που βιώνουμε. Το επιχείρημα ότι το ΕΚΕΒΙ καταργήθηκε εξαιτίας μιας ιστορίας εύνοιας που αποκαλύφθηκε πριν ένα μήνα περίπου απέναντι σε συγκεκριμένους εκδότες και συγγραφείς, μοιάζει αρκούντως προσχηματικό. Βάζοντας λουκέτο σε έναν οργανισμό που τη χρησιμότητά του στους δύσκολους καιρούς που ζούμε και παίρνοντας επάνω του την ευθύνη της πολιτικής του βιβλίου ένα υπουργείο που στην πραγματικότητα έχει καταργηθεί, μας βοηθά να αντιληφθούμε τι πρόκειται να ακολουθήσει.
Θεωρώ ότι το ΕΚΕΒΙ στην πορεία της διαδρομής του υπήρξε ένας φορέας που υπηρέτησε κατά γενική ομολογία το βιβλίο χαράσσοντας μια πολιτική που είχε αποτελέσματα. Βίωσα μαζί με τους μαθητές μου την περσινή σχολική χρονιά το Πρόγραμμα Φιλαναγνωσίας του ΕΚΕΒΙ και οι εντυπώσεις τόσο όλων των συναδέλφων όσο κυρίως των μαθητών μας υπήρξαν κάτι παραπάνω από θετικές (http://sykees8.blogspot.gr/2012/06/to-2.html).
Θα ήθελα εξάλλου να αναφερθώ στα καλαίσθητα αφιερώματά του για τους λογοτέχνες της πατρίδας μας, τα οποία αποτελούν ανεκτίμητο εκπαιδευτικό μέσο για τη διδασκαλία της λογοτεχνίας. Χαρακτηριστικά αναφέρω το ελκυστικότατο και παιγνιώδες υλικό που έχει δημιουργήσει τόσο για τον Βιζυηνό όσο και για τον Σεφέρη, τα οποία χρησιμοποιώ και στο μάθημα.
Φρονώ ότι η παύση του συγκεκριμένου φορέα έχει συμβολικό χαρακτήρα. Εννοώ ότι, αν υποθέσουμε ότι διαπιστώθηκαν εξώφθαλμες πρακτικές, θα μπορούσε το Υπουργείο να προβεί στην εξυγίανσή του. Αλλά το σημείο αυτό αποτελεί την αφετηρία της επέλασης ενός μεσαίωνα που στο τέλος του, οι έτσι και αλλιώς δοκιμαζόμενοι από παντού κάτοικοι αυτής της χώρας, θα έχουν στεγνώσει και πνευματικά και θα έχουν παραδοθεί άνευ όρων στη μιντιακή ευτέλεια που μας περιβάλλει.
Ειλικρινά, δεν ... ξέρω τι να παίξω στα παιδιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου