Παραγωγή Γραπτού Λόγου: Μια φανταστική συνέντευξη από το αγαπημένο μου δέντρο

Συνέντευξη από μια φελλοβελανιδιά

 

-        Καλημέρα σας, κυρία φελλοβελανιδιά. Μαζί με τους συμμαθητές μου συγκεντρώνουμε πληροφορίες για εσάς τα δέντρα. Αν δεν έχετε αντίρρηση θα ήθελα να μου μιλήσετε για τον εαυτό σας. Είστε περιζήτητο δέντρο.

-         Με μεγάλη μου χαρά θα σας χαρίσω αυτή τη συνέντευξη. Είμαι όλη …κλαδιά.*

-         Θα μας πείτε πού γεννηθήκατε, πού μεγαλώσατε και πότε ήρθατε σ’ αυτόν τον υπέροχο βοτανικό κήπο;

-         Η μητέρα μου γεννήθηκε στην Πορτογαλία πριν από εκατόν τριάντα χρόνια. Όταν ήταν εκατό χρονών, δύο βοτανολόγοι πήραν σπόρο και τον έφεραν εδώ, όπου με βρίσκετε εσείς τώρα. Είμαι μία νεαρή βελανιδιά τριάντα χρονών.

-         Τι θα μας λέγατε για τα χαρακτηριστικά σας; Πώς είναι ο κορμός και πώς ο καρπός σας;

-         Εμείς οι φελλοβελανιδιές είμαστε ξαδέρφες με τις γνωστές βελανιδιές. Ζούμε τριακόσια χρόνια σε ζεστές περιοχές της Νότιας Ευρώπης. Είμαστε πολύτιμες και περιζήτητες για το φλοιό μας. Κάθε χρόνο ο κορμός μας παράγει μερικά χιλιοστά φελλού. Αν τον αφήσουμε, ο φλοιός μπορεί να φθάσει πάχος που ξεπερνά τα 25 εκατοστά!  Ο παχύς φλοιός μας μάς κάνει ανθεκτικές στην ξηρασία και τις πυρκαγιές. Όσο για τους καρπούς μας, τα βελανίδια, αυτά είναι εκλεκτός μεζές για τα περισσότερα ζώα του δάσους, αλλά και για τα γουρούνια.

-         Τι έχετε να μας πείτε για τα φύλλα σας; Απ’ ότι βλέπουμε τριγύρω τα φύλλα σας πέφτουν.

-         Κι όμως, παιδιά, είμαι ένα αειθαλές δέντρο. Στην πραγματικότητα δεν πέφτουν όλα ταυτόχρονα. Επομένως έχω πάντα φύλλα, όλη τη χρονιά.

-         Αλήθεια, είστε κοινωνικό δέντρο; Κάνετε παρέα μ’ άλλα δέντρα:

-         Στα δάση είμαστε όλες μαζεμένες στους βελανιδιώνες. Ακόμη, είμαστε φίλες με τις οξιές, τις φλαμουριές και τις καστανιές. Εδώ στο βοτανικό κήπο κάνω παρέα με την κυρία οξιά, απέναντι.

-         Για εμάς τους ανθρώπους τι αισθήματα τρέφετε:

-         Δύσκολη ερώτηση… Μία φελλοβελανιδιά ενηλικιώνεται στα τριάντα της, όπως εγώ. Από τα 30 έως τα 130 χρόνια παράγει 10 με 12 φορές περίπου φελλό, για την κατασκευή πωμάτων. Για να αφαιρεθεί ο φελλός χρειάζονται δύο άτομα. Ο  εργάτης πρέπει να’ χει μεγάλη επιδεξιότητα. Αν μπήξει πολύ βαθιά το τσεκούρι του,  μας τραυματίζει  και το σημάδι της πληγής μένει για πάντα! Ευτυχώς, εγώ δε θα τη ζήσω αυτή την εμπειρία.

-         Έχετε ακούσει κάποια αξιοπερίεργη ιστορία απ’ τα πουλιά που κάθονται στα κλαδιά σας;

-         Μέχρι πριν από μία εβδομάδα κατοικούσε στα κλαδιά μου μία εξαιρετική περδικο – οικογένεια, η οποία με απάλλασσε κι απ’ τα ανυπόφορα έντομα, που καταστρέφουν το λατρευτό φλοιό μου. Πέρασε, όμως, μία παρέα παιδιών που τις κυνήγησαν με σφεντόνες, τις φοβέρισαν και έφυγαν.

-         Τι κρίμα! Κυρία φελλοβελανιδιά είστε πραγματικά ένα ξεχωριστό δέντρο και σας ευχαριστούμε πολύ για αυτή τη συνέντευξη.

-         Κι εγώ ευχαριστώ, παιδιά μου! Και μην ξεχνάτε: Το δάσος κι ο άνθρωπος έχουν μία ιστορία. Τη δική μας ιστορία!

-         Τελικά, παρ’ όλο που παράγετε φελλό, δεν είστε καθόλου ελαφρόμυαλη!!!

....................................................................................................................................

*Είμαι όλη αυτιά.. (στη γλώσσα των δέντρων)