Ακόμη ηχεί μέσα μου αυτό το υπέροχο κομμάτι από την χθεσινή παράσταση "Φάουστ" του Μαρμαρινού στη Στέγη. Σκαλίζοντας τα βινύλια του πατέρα μου το ανακάλυψα και το μοιράζομαι μαζί σας! Στίχοι & Μουσική: Θέμης Νάλτσας
Οι διαβάτες στο δρόμο αραιώνουν
ερημιά η νυχτιά είν’ παγερή
κι ένας σκύλος ουρλιάζει με πόνο
λες και κάτι ο δόλιος θρηνεί
Ο βοριάς με μανία μουγκρίζει
μια σειρήνα κλαυθμυρίζει μια φοβέρα
ενά ρολόι κτυπά την ώρα σιγά
Είναι μεσάνυχτα
κι όλη η φύσις ησυχάζει
κι όμως ένας που σπαράζει
δε κοιμάται ξενυχτά
Αχ θυμάται με μαράζι
μια γυναίκα π’ αγαπά τρελά
τη ζητά κι αναστενάζει
μα αυτή είναι μακριά.
Αχ θυμάται με μαράζι
μια γυναίκα π’ αγαπά τρελά
τη ζητά κι αναστενάζει
μα αυτή είναι μακριά.
Ευχαριστούμε για την ανάρτηση, μόνο μια διόρθωση, μια σειρήνα κλαυθμυρίζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας ευχαριστώ για το σχόλιο! Το διόρθωσα.
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια ακόμα διόρθωση , αντι για : μία φοβέρα το σωστό είναι : κι από πέρα..
ΑπάντησηΔιαγραφή