Ένα υπέροχο, παραβολικό παραμύθι !!!
Μια φορά ήταν μια μηλιά που αγαπούσε ένα μικρό αγόρι. Που μάζευε τα φύλλα της, που έπαιζε κοντά της, που αποκοιμιόταν στον ίσκιο της. Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη. Τα χρόνια πέρασαν, το αγόρι μεγάλωσε κι οι ανάγκες του άλλαξαν. Τώρα δεν του έφταναν τα φύλλα και τα σκαρφαλώματα. Τώρα ήθελε λεφτά. Κι η μηλιά του έδωσε μήλα να πουλήσει. Και ήταν ευτυχισμένη. Και τα χρόνια κυλούσαν. Και το αγόρι μεγάλωσε και οι ανάγκες άλλαζαν. Και η μηλιά ήταν πάντοτε εκεί, να δίνει λύσεις μέσα από την απόλυτη, ανιδιοτελή αγάπη που είχε στο αγόρι. Στο αγόρι που τίποτα δεν της έδωσε ποτέ παρά μόνο κάποτε, πολύ παλιά, το παιδικό του γέλιο, την αθωότητά του και τις στιγμές του. Η μηλιά πάντα έδινε. Και πάντα ήταν ευτυχισμένη. Κι ας μην πήρε σχεδόν ποτέ τίποτα από το δέντρο.
Ο Σελ Σιλβερστάιν πέθανε το 1999 σε ηλικία 69 ετών. Είχε προλάβει όμως να μας δώσει ένα πλήθος εξαιρετικά αξιόλογων ποιημάτων, βιβλίων, στίχων και καρτούν.
Το Δέντρο που Έδινε εκδόθηκε το 1964. Πενήντα χρόνια από την πρώτη του έκδοση, το τιμώ και το ξαναθυμάμαι. Όσοι δεν έτυχε ως τώρα να το γνωρίσουν, ας μην αφήσουν άλλο χρόνο χωρίς αυτό. Θα έμπαινε άνετα σε εκείνες τις περίφημες must read λίστες “100 βιβλία που πρέπει να διαβάσεις πριν πεθάνεις”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου