Μοναδικές εικονικές ξεναγήσεις

Πηγή: http://news.pathfinder.gr

Οι ακόλουθες εικονικές ξεναγήσεις προσφέρουν σε όλους μας την ευκαιρία να εξερευνήσουμε πόλεις, διάσημα αξιοθέατα και κτήρια, μουσεία.

Πόλεις

Από τις ιστορικές πόλεις, ηλικίας εκατοντάδων χρόνων, μέχρι τις νεότερες, οι ξεναγήσεις αυτές μας ταξιδεύουν σε όλο τον κόσμο.

Πομπηία, Ιταλία. Εξερευνήστε τα ερείπια της διάσημης ιταλικής πόλης.

• Αρχαία Ρώμη σε 3D: Μάθετε πως μπορείτε να γνωρίσετε την Αρχαία Ρώμη.
• Εικονική ξενάγηση στην Απαγορευμένη Πόλη. Κατεβάστε το λογισμικό, με το οποίο θα μπορέσετε να πραγματοποιήσετε μία 3D ξενάγηση στο αυτοκρατορικό παλάτι της Κίνας τον 15^ο αι.
• Ιστορικό κέντρο στης Πράγας. Χρησιμοποιείστε τους χάρτες και κάντε μία πανοραμική ξενάγηση 360^ο στο ιστορικό κέντρο της Πράγας.
• Ιστορικό κέντρο του Σαν Γκιμινιάνο. Ταξιδέψτε μέχρι την Ιταλία και εξερευνήστε την πόλη που κάποτε αποτελούσε σημαντικό σταθμό των ταξιδιωτών που κατευθύνονταν στην Ρώμη για προσκύνημα.
• Ιστορικό κέντρο της Σιένα. Εξερευνήστε την αρχαία ιταλική πόλη, που φέρει ακόμα το πνεύμα της μεσαιωνικής πόλης.
• Ιστορικό κέντρο του Ουρμπίνο. Κάποτε πόλος έλξης των ζωγράφων του 15^ου και 16^ου αι., η ιταλική πόλη διατηρεί ακόμα μία αίσθηση από την Αναγέννηση.
• Ιστορικό κέντρο του Τσέσκι Κρουμλόβ. Επισκεφτείτε την τσέχικη πόλη και πάρτε μία γεύση για το πώς ήταν μία μεσαιωνική πόλη στην κεντρική Ευρώπη.
• Ιστορική πόλη του Τολέδο. Στην ισπανική αυτή πόλη ζούσαν κάποτε πολίτες από τρεις μεγάλες θρησκείες, με την πόλη να αντανακλά μέχρι και σήμερα αυτή την κουλτούρα.
• Ιστορική οχυρωμένη πόλη της Κουένκα. Ρίξτε μια ματιά σε αυτό το εκπληκτικό παράδειγμα οχυρωμένης πόλης από την εποχή του Μεσαίωνα.
• Παλιά πόλη της Σαλαμάνκα. Εξερευνήστε ένα από τα παλιότερα πανεπιστήμια της Ευρώπης.
• Παλιά πόλη της Αβίλα με τις εκκλησίες της. Δείτε τις εκπληκτικές πέτρινες οχυρώσεις και τον Γοτθικό Καθεδρικό.
• Παλιά πόλη του Κάθερες. Η αρχιτεκτονική σε αυτή την πόλη αντανακλά τις μάχες μεταξύ των Χριστιανών και των Moors.
• Παλιά πόλη της Σεγκόβια και το Υδραγωγείο της. Η πόλη διαθέτει ένα καλοδιατηρημένο ρωμαϊκό υδραγωγείο, που χτίστηκε γύρω στο 50 π.Χ., ενώ έχει πολλά μοναδικά αξιοθέατα.
• Σαντιάγκο ντε Κομποστέλα (Παλιά πόλη). Πάρτε μία ιδέα των αρχαίων κτηρίων της πόλης, που χτίστηκαν τον 11^ο αι.
• Έφεσος. Ξεναγηθείτε στην αρχαία πόλη, που βρίσκεται στην Τουρκία και αντανακλά τους αρχαίους ρωμαϊκούς χρόνους.
• Γουίλιαμσμπουργκ. Περπατήστε στους δρόμους του Γουίλιαμσμπουργκ και πατήστε σε συγκεκριμένα σημεία για να μάθετε περισσότερες πληροφορίες γύρω από αυτά.
• Όσλο.Ταξιδέψτε μέχρι το Όσλο, όπου μπορείτε να εξερευνήσετε το Κέντρο των Βραβείων Νόμπελ, το Μουσείο των Βίκινγκς και πολλά ακόμα αξιοθέατα της πόλης.
• Βερολίνο.Επισκεφτείτε μερικές από τις πιο μεγαλοπρεπείς εκκλησίες του Βερολίνου, αλλά μην ξεχάσετε να δείτε και το Τείχος του Βερολίνου.
• Σαν Φρανσίσκο. Ένας συνδυασμός από φωτογραφίες και πανόραμα 360^ο από τα πιο φημισμένα αξιοθέατα της πόλης.

Διάσημα αξιοθέατα και κτήρια

Κάντε την ξενάγηση και επισκεφτείτε το Ταζ Μαχάλ και το Παλάτι των Βερσαλλιών την ίδια μέρα.

• Εξερευνήστε το Ταζ Μαχάλ. Κάντε μία εικονική βόλτα στον προαύλιο χώρο και το εσωτερικό του Ταζ Μαχάλ.
• Στόουνχεντς. Με τη βοήθεια των χαρτών κάνετε μία εικονική ξενάγηση στο Στόουνχεντς.
• Μνημείο της Αγίας Τριάδας στο Ολομούκ. Επισκεφτείτε το επιβλητικό μνημείο στην Τσεχία.
• Δίκτυο Μύλων στην Ολλανδία. Οι περίφημοι ανεμόμυλοι στην Ολλανδία είναι ένα μόνο τμήμα του τεράστιου δικτύου διαχείρισης υδάτων που μπορεί να δει κανείς στη χώρα.
• Όχθες του Σηκουάνα στο Παρίσι. Δεν χρειάζεται να ταξιδέψετε μέχρι το Παρίσι για να δείτε τις ρομαντικές όχθες του Σηκουάνα, που διασχίσει το Παρίσι. Μπορείτε απλά να κάνετε μία εικονική ξενάγηση.
• Βασιλικοί βοτανικοί κήποι του Κιου. Εξερευνήστε τους κήπους αυτής της φημισμένης τοποθεσίας, λίγο έξω από το Λονδίνο.
• Νέα 7 Θαύματα. Στη συγκεκριμένη ιστοσελίδα μπορείτε να ξεναγηθείτε στο Μάτσου Πίτσου, το νησί του Πάσχα, στο Άγαλμα της Ελευθερίας και τις Πυραμίδες της Γκίζας.
• Όρος Αγίας Ελένης. Εικόνα 360^ο του διάσημου ηφαιστείου και συγκρίσεις με το 2003 και το 2006.
• Ανώτατο δικαστήριο των Η.Π.Α.Επιλέξτε μία από τις δικαστικές αίθουσες και δείτε τις σε 360^ο.
• Εικονική ξενάγηση στο Καπιτώλιο. Επισκεφτείτε το κτήριο του Καπιτωλίου, στις Η.Π.Α.
• Η Μικρή Γοργόνα. Πηγαίνετε μέχρι την Κοπεγχάγη και δείτε το διάσημο άγαλμα το Έντβαρτ Έρικσεν, εμπνευσμένο από την ιστορία του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν.
• Βατικανό. Περιηγηθείτε στον εξωτερικό χώρο και τον Καθεδρικό του Βατικανού.
• Πίζα. Κοιτάξτε από ψηλά και ρίξτε μία ματιά σο εσωτερικό του κεκλιμένου πύργου.
• Παλάτι Βερσαλλιών.Ταξιδέψτε μέχρι τη Γαλλία με τους χάρτες και περιηγηθείτε στο διάσημο γαλλικό παλάτι.
• Ξενάγηση στην έπαυλη του όρους Βερνόν. Δείτε τα κτήρια και τους κήπους της Τζορτζ Ουάσιγκτον.

Μουσεία

Ρίξτε μία ματιά στα παρακάτω μουσεία και μάθετε για την ιστορία, διαβάστε αρχαία βιβλία ή δείτε ορισμένα από τα πιο αξιόλογα έργα τέχνης.

• Λούβρο. Επισκεφτείτε το διάσημο μουσείο και περιηγηθείτε και στα δύο κτίρια με τις συναρπαστικές συλλογές.
• Μουσείο Ορσέ. Αν και πολλές φορές επισκιάζεται από το Λούβρο, το εκπληκτικό αυτό μουσείο στο Παρίσι αξίζει σίγουρα μία επίσκεψη.
• Μουσείο Βαν Γκογκ. Πηγαίνετε μέχρι το Άμστερνταμ και εξερευνήστε τα έργα του Βαν Γκογκ.
• Αμερικανικό μουσείο φωτογραφίας. Πατήστε στις συνδέσεις και επισκεφτείτε μία-μία τις εκθέσεις ξεχωριστά, όπου εκτίθενται φωτογραφίες από το μουσείο.
• Έκθεση τέχνης Πράντα. Αφήστε τον χάρτη να σας πάει μέχρι και Μαδρίτη και δείτε από κοντά την έκθεση τέχνης Πράντα.
• Πανοραμική ξενάγηση στην έκθεση Ρόθκο. Ρίξτε μία ματιά στην έκθεση τέχνης του Μαρκ Ρόθκο, στο μουσείο σύγχρονης τέχνης Τέιτ.
• Μουσείο Φρυσίρα. Το μουσείο στην Αθήνα διαθέτει μία γκάμα καλλιτεχνών, και πατώντας πάνω στους συνδέσμους μπορείτε να δείτε τρία από τα καλύτερα έργα του αντίστοιχου καλλιτέχνη.
• Ινστιτούτο Εγγύς Ανατολής του Πανεπιστημίου του Σικάγου. Περιπλανηθείτε στις γκαλερί που εκθέτουν έργα και αρχιτεκτονικές από την αρχαία Εγγύς Ανατολή.
• Αίθουσα σπάνιων βιβλίων. Περιπλανηθείτε και αν θέλετε διαβάστε τα πιο σπάνια βιβλία που υπάρχουν.
• Εικονικό μουσείο ιαπωνικής τέχνης. Μάθετε για τον πολιτισμό της Ιαπωνίας, μελετώντας την τέχνη της μέσα από το εικονικό μουσείο.
• Εθνικό μουσείο φυσικής ιστορίας Σμισθόνιαν. Περιηγηθείτε δωμάτιο-δωμάτιο σε ολόκληρο το μουσείο.
• Διαδραστικό εικονικό μουσείο Η.Α.Ε. Εξερευνήστε το εικονικό μουσείο των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και δείτε αρχαία εργαλεία, παιχνίδια, απολιθώματα, νομίσματα και πολλά ακόμα.
• Εικονικό μουσείο του Ιράκ. Εξερευνήστε οχτώ διαφορετικές περιόδους της ιστορίας του Ιράκ από τους αρχαίους χρόνους μέχρι τον 16^ο αι.

Fred Boissonnas: Photos from Greece (1903-1920) ~ Εrik Satie Gnossiennes (6) #1 ~ Aldo Ciccolini

O Φιλέλληνας Ελβετός Fred Boissonnas είναι ο πρώτος ξένος φωτογράφος που περιηγήθηκε τόσο πολύ στον ελληνικό χώρο, από το 1903 και για περίπου τρεις δεκαετίες αργότερα. Ταξίδεψε από την Πελοπόννησο ως την Κρήτη και τον Όλυμπο και από την Ιθάκη ως το Άγιο Όρος. Περιηγήθηκε, φωτογράφισε, έγραψε. Το έργο του, πρωτοποριακό αλλά και καθοριστικό για την εξέλιξη της ελληνικής φωτογραφίας κατά τον 20ό αιώνα. Μέσα από τις φωτογραφίες και τα λευκώματά του παρουσιάζει ένα πανόραμα της Ελλάδας του μεσοπολέμου, συμβάλλοντας στη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης για την Ελλάδα την ίδια περίοδο.

Η οικογένεια των Boissonnas κατάγεται από τη νότια Γαλλία, από το Livron, ένα χωριό κοντά στη Μασσαλία. Όταν στη Γαλλία το κλίμα για τους προτεστάντες έγινε εχθρικό οι πρόγονοι του Fred -- μαζί με πολλές άλλες οικογένειες- αναγκάστηκαν να καταφύγουν στη Γενεύη. Η καταγωγή της οικογένειας έκανε τον Fred να πιστεύει πως ήταν απόγονος γενναίων Ελλήνων θαλασσοπόρων που είχαν εγκατασταθεί εκεί, κοντά στις εκβολές του Ροδανού

One Life - Amazing Animation by Corey Hayes (Song is "Old Man" by Neil Young)

 Ένα υπέροχο animation!!!

Σμύρνη 1922

Σπάνιο video – ιστορικό ντοκουμέντο από την καταστροφή της Σμύρνης, το 1922, το οποίο τραβήχτηκε από τον George Magarian και μόλις πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας από τον εγγονό του, Robert Davidian.

Πώς παρουσιάζεται η Eλληνική Eπανάσταση (1821) στα Τουρκικά σχολικά βιβλία

Πηγή: www.24grammata.com
Κατσουλάκος Θεόδωρος και Τσαντίνης Κώστας
Το κείμενο που ακολουθεί είναι μετάφραση του τουρκικού σχολικού εγχειριδίου (Emin Oktay, Tarih, Lise: III, έκδ. 1988, σσ. 237-240) και καταδεικνύει τον τρόπο που διδάσκονται οι γείτονες την κοινή μας Ιστορία. Τα σχόλια και οι υποσημειώσεις είναι των συγγραφέων Κατσουλάκου Θ.,Τσαντίνη Κ. από το βιβλίο τους “Προβλήματα Ιστοριογραφίας στα Σχολικά Εγχειρίδια των Βαλκανικών Κρατών. Επανάσταση του. ΄21, Βαλκανικοί Πόλεμοι. εκδ. Εκκρεμές”
Η Ελληνική Επανάσταση και η ίδρυση του ελληνικού κράτους (1820-1829), κατά το Τουρκικό εγχειρίδιο
Οι Έλληνες1, οι οποίοι είχαν περισσότερα προνόμια2 απ’ όλους τους χριστιανικούς λαούς που τελούσαν υπό οθωμανική κυριαρχία, ζούσαν κυρίως στην Ελλάδα3, στην Πελοπόννησο, στα νησιά του Αιγαίου, στη Δυτική Μικρασία και στα παράλια της Προποντίδας και του Εύξεινου Πόντου, όπου ήταν εγκαταστημένοι σε πόλεις και κωμοπόλεις και ασχολούνταν με τις τέχνες και το εμπόριο και ιδιαίτερα με τη ναυτιλία.
Οι Έλληνες είχαν υποταχτεί οριστικά στο οθωμανικό κράτος επί Μωάμεθ του Πορθητή4. Είχαν παραχωρηθεί τότε και σ’ αυτούς, όπως και στους άλλους χριστιανούς, ελευθερίες ως προς τα θέματα θρησκείας και γλώσσας. Στην Πελοπόννησο μάλιστα και στα νησιά του Αιγαίου οι Έλληνες ζούσαν σχεδόν αυτόνομοι5.
Οι Οθωμανοί θεωρούσαν ανώτερους τους Έλληνες από τους άλλους χριστιανούς και τους διόριζαν σε ορισμένες θέσεις και ιδιαίτερα σε θέσεις διερμηνέων6. Ορισμένοι μάλιστα Έλληνες άρχοντες από το Φανάρι της Κωνσταντινουπόλεως προωθούνταν σε θέσεις ηγεμόνων της Βλαχίας και της Μολδαβίας7.
Σε σχέση με τους άλλους χριστιανικούς λαούς οι Έλληνες ήταν πιο εύποροι και πιο φωτισμένοι. Οι σχέσεις που είχαν αναπτύξει με τη Ρωσία κατά τον 18ο αιώνα συντέλεσαν στη διάδοση εθνικοαπελευθερωτικών ιδεών μεταξύ τους8. Στην πραγματικότητα οι Ρώσοι ήδη από την εποχή του Μεγάλου Πέτρου9 ξεσήκωναν τους Έλληνες σε κάθε ευκαιρία εναντίον του οθωμανικού κράτους. Όταν στη διάρκεια της εκστρατείας του 1768 ο ρωσικός στόλος είχε καταπλεύσει στην Πελοπόννησο, οι Έλληνες είχαν επαναστατήσει, αλλά η επανάσταση είχε κατασταλεί αμέσως10. Στα χρόνια της Γαλλικής Επανάστασης τα ελληνικά πλοία υπό τουρκική σημαία κυκλοφορούσαν ελεύθερα παντού και μονοπώλησαν το εμπόριο της Μεσογείου11. Έτσι πλούτισαν πολλοί Έλληνες που ζούσαν σε μεγάλες πόλεις της Ευρώπης (όπως η Μασσαλία, η Τεργέστη, η Οδησσός) και ίδρυσαν στην Ελλάδα πολλά σχολεία και διέδωσαν σ’ όλους τους Έλληνες τις ιδέες της εθνικής ελευθερίας και ανεξαρτησίας. Τις ιδέες τις ενίσχυσε η Γαλλική Επανάσταση. Τέλος οι Έλληνες ίδρυσαν μια μυστική οργάνωση που στόχευε στην απόκτηση της ανεξαρτησίας τους και ονομαζόταν Εθνική Εταιρεία12.
Η Εθνική Εταιρεία ιδρύθηκε αρχικά το 1814 στην Οδησσό από τρία άτομα (δύο Έλληνες και ένα Βούλγαρο)13. Ουσιαστικός στόχος της ήταν η επανίδρυση της αρχαίας Βυζαντινής Αυτοκρατορίας14. Ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και ο τσάρος της Ρωσίας ήταν πληροφορημένοι σχετικά με την ίδρυση της Εταιρείας.
Η Εθνική Εταιρεία ενδυναμώθηκε σε μικρό χρονικό διάστημα και ίδρυσε πολλά παραρτήματα στην Κωνσταντινούπολη και την Ελλάδα. Οι κυριότεροι εύποροι και φωτισμένοι Έλληνες έγιναν μέλη της, ανάμεσά τους και ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως15. Αρχηγός της ήταν ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, γιος του πρώην ηγεμόνα της Βλαχίας και υπασπιστής του τσάρου.
Χάρη στις ενέργειες της Εθνικής Εταιρείας οι Έλληνες είχαν προετοιμαστεί πλήρως για να επαναστατήσουν. Δεν άφηνε όμως περιθώριο για να ξεσπάσει η επανάσταση ο Αλή πασάς16, βαλής των Ιωαννίνων, που ήταν γνώστης όλων των δραστηριοτήτων της Εταιρείας. Όταν πάντως ο Αλή πασάς έκανε τη δική του επανάσταση εναντίον του σουλτάνου, οι Έλληνες επωφελήθηκαν: ενώ οι οθωμανικές δυνάμεις ήταν απασχολημένες μ’ αυτόν, η Εθνική Εταιρεία αποφάσισε να ξεσπάσει η επανάσταση.
σημειώσεις/ επεξηγήσεις
1 Χρησιμοποιούνται δύο λέξεις στο τουρκικό κείμενο για την απόδοση του όρου «Έλληνες», “Rum” και “Yunan”. Η πρώτη αποδίδεται γενικά στους Έλληνες της Τουρκοκρατίας: ρωμιούς, ραγιάδες, ενώ η λέξη Yunan = Ίωνες, χαρακτηρίζεται η Ελληνική Επανάσταση και το ελληνικό κράτος. Με τον όρο “Rum” χαρακτηρίζεται και σήμερα η ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινουπόλεως.
Για ένα μεγάλο διάστημα Ρούμελη ονομαζόταν ολόκληρο το ευρωπαϊκό οθωμανικό κράτος (Rum-eli, χώρα των Ρωμαίων, Ρωμιών, Ελλήνων, πρβλ. Ρωμυλία). Το άλλο τμήμα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, το ασιατικό, ονομαζόταν Anadolu (Ανατολή).
2 Το θέμα των προνομίων είναι αρκετά σκοτεινό ως προς την έκταση και την εφαρμογή σε διάφορες περιοχές της τουρκοκρατούμενης Ελλάδας. Βασικό στοιχείο για την εκχώρησή τους υπήρξε η ειδική μνεία στο Κοράνι για τους λαούς της Βίβλου, χριστιανούς και εβραίους. Εδώ λαμβάνονται με την ευρεία έννοια, της παραχωρήσεως δηλαδή ελευθερίας σχετικά με τη θρησκεία, τη γλώσσα, την κοινοτική διοίκηση και άλλα, που ποίκιλλαν κατά τον τρόπο παροχής, το χρόνο και τον τρόπο εφαρμογής. Η πολιτική των προνομίων χρησιμοποιήθηκε από τους Τούρκους για να ενισχυθεί το ανθενωτικό πνεύμα των Ορθοδόξων.
Στο κείμενο, πάντως, έμμεσα τονίζεται η «αχαριστία» των Ελλήνων, οι οποίοι, μολονότι είχαν περισσότερα προνόμια, επηρεασμένοι από τους ξένους, επαναστάτησαν.
3 Εννοεί τη Στερεά Ελλάδα.
4 Βλέπε 15η παρατήρηση του βουλγαρικού κειμένου.
5 Προφανώς υπονοούνται τα προνόμια και οι οικονομικές διευκολύνσεις (αχτναμέδες) που χορηγήθηκαν σε ορισμένες περιοχές, όπως τα νησιά (Χίος, Κυκλάδες), η Ήπειρος (Γιάννενα, Ζαγοροχώρια), η Μακεδονία (Μαντεμοχώρια), που παράλληλα εξασφάλιζαν και τα συμφέροντα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Γ. Κοντογεώργη, 1983, σ. 15. Αντίθετα η Πελοπόννησος δεν έχει προνομιακό καθεστώς και αρχικά παραχωρείται σε Τούρκους τιμαριώτες (βλ. Ι.Ε.Ε., ΙΑ΄, σ. 207). Τον 18ο αι. μεγάλες εκτάσεις κατέχουν Τούρκοι ιδιώτες στο Ναύπλιο, Μεθώνη, Κορώνη (Ι.Ε.Ε. σ. 210), ενώ όλη η Πελοπόννησος διαιρείται σε 24 βιλαέτια, Μ.Β. Σακελλαρίου, Η Πελοπόννησος κατά την δευτέραν Τουρκοκρατίαν 1715-1821, ανατύπωση, Αθήνα 1978, σ. 99. Διοικείται από το «μόρα-βαλεσή» ως πασαλίκι με κέντρο την Τριπολιτσά. Ιδιότυπη εξαίρεση αποτελεί μόνο η Μάνη, που υπάγεται στη δικαιοδοσία του Καπουδάν πασά και αυτοδιοικείται από ντόπιο καπετάνο, τον «μανιάτ-μπέη» (1776-1821), Π. Καλονάρου, Μάνη, εδ. Π. Πατσιλινάκος, Αθήνα 1981, σ. 57.
6 Οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης επάνδρωσαν σε μεγάλο βαθμό τον τουρκικό κρατικό μηχανισμό. Ιδιαίτερα διέπρεψαν ως διερμηνείς (δραγουμάνοι).
7 Η ευνοϊκή μεταχείριση των Φαναριωτών από το σουλτάνο παρουσιάζεται ως αποτέλεσμα της εκτίμησης και της ειδικής μεταχείρισης που είχαν οι Έλληνες από την Υψηλή Πύλη. Άρα το συμπέρασμα για το μαθητή είναι εύλογα η αχαριστία των Ελλήνων προς τον «ευεργέτη» τους σουλτάνο. Αποσιωπάται τελείως η αδήριτη αναγκαιότητα που επέβαλε τους Φαναριώτες στην τουρκική διοίκηση ως Μεγάλους Διερμηνείς και ως ηγεμόνες στις Παραδουνάβιες ηγεμονίες (1709-1821). Η ανάγκη επικοινωνίας με τις χώρες της Δύσης (συνθήκες-διομολογήσεις) κατέστησε απαραίτητη την παρουσία των γλωσσομαθών Φαναριωτών, μια και το Κοράνι απαγόρευε την εκμάθηση γλωσσών των απίστων.
8 Οι απελευθερωτικοί αγώνες των Ελλήνων θεωρούνται κινήματα που προήλθαν αποκλειστικά και μόνο από την επαφή των Ελλήνων με τη Ρωσία. Αγνοούνται όλα τα επαναστατικά κινήματα πριν από τον Μεγάλο Πέτρο. Τον 15ο αι. κατά τον τουρκοβενετικό πόλεμο επαναστατεί η Πελοπόννησος. Τον 16ο αι. η Ήπειρος και η Πελοπόννησος, παραμονές της ναυμαχίας της Ναυπάκτου (1571). Από το 1600 έως το 1611 ο επίσκοπος Διονύσιος Τρίκκης, ο «Σκυλόσοφος», ξεσηκώνει τη Θεσσαλία και την Ήπειρο.
9 Είναι η εποχή που ο Μεγάλος Πέτρος αναπροσαρμόζει την εξωτερική πολιτική της Ρωσίας, αναζητώντας παράθυρο στο Νότο, και καλεί τους Έλληνες «εις το ασκέρι του και εις το μεγάλο φλάμπουρό του». Από τότε διαμορφώνεται η πεποίθηση ότι η απελευθέρωση των Ελλήνων θα έρθει από το ξανθό γένος του Βορρά, και αρχίζουν να διαδίδονται οι προφητείες του Αγαθάγγελου, Κ.Ν. Σάθα, Τουρκοκρατούμενη Ελλάς, Αθήνησι 1869, σ. 213.
10 Πρόκειται για τα Ορλωφικά κατά τη διάρκεια του Α΄ επί Μεγάλης Αικατερίνης Ρωσοτουρκικού πολέμου (1767-1774), που κλείνει με τη Συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή, Τ. Αθ. Γριτσοπούλου, Τα Ορλωφικά, εν Αθήναις 1967.
11 Τονίζεται ιδιαίτερα το γεγονός ότι χάρη στη ρωσική σημαία κυκλοφορούσαν ελεύθερα τα ελληνικά πλοία. Η εμπορική και ναυτιλιακή ανάπτυξη των Ελλήνων οφείλεται φυσικά και στη γενικότερη οικονομική και πολιτική συγκυρία στη Μεσόγειο. Επισημαίνουμε ενδεικτικά ορισμένα γεγονότα: την παρακμή της Βενετίας, τη ναυτολόγηση Ελλήνων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, τις ελληνικές παροικίες, την αδράνεια του εμπορικού αγγλογαλλικού στόλου λόγω των πολέμων, την πλήρη αδιαφορία των οθωμανικού στρατιωτικού κράτους για το θαλασσινό εμπόριο. Ασφαλώς σπουδαίο ρόλο έπαιξε και η ναυτική παράδοση των Ελλήνων. Με ιδιαίτερη συμφωνία (1783), που ουσιαστικά ήρθε ως επεξήγηση των ασαφειών της προηγούμενης συνθήκης (1774), τα ελληνικά πλοία με ρωσική σημαία απέκτησαν το δικαίωμα ελεύθερης ναυσιπλοΐας στα Στενά.
12 Έτσι αποδίδεται η Φιλική Εταιρεία.
13 Προφανώς το σλαβοκατάληκτο όνομα του Γιαννιώτη εμπόρου Αθανασίου Τσακάλωφ οδήγησε τον Τούρκο συγγραφέα να εκλάβει ως Βούλγαρο τον πιο μορφωμένο Έλληνα από τους ιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας, του οποίου ουδέποτε αμφισβητήθηκε η ελληνικότητα. Ο Τσακάλωφ είναι γιος του Γιαννιώτη εμπόρου Ιωάννη Τσακάλογλου, που μετοίκησε στη Μόσχα για εμπορικούς λόγους και άλλαξε το όνομά του από Τσακάλογλου στο «ρωσοπρεπές» Τσακάλωφ, κατά τη συνήθεια της εποχής.
14 Ο στόχος της Φιλικής δεν είναι σαφής. Σύμφωνα με την προκήρυξή της «η Εταιρεία συνίσταται από καθ’ αυτό Έλληνας φιλοπάτριδας και ονομάζεται Εταιρεία των Φιλικών. Ο σκοπός των μελών αυτής είναι η καλυτέρευση του Έθνους και, αν ο Θεός το συγχωρέσει, η ελευθερία του» (από κείμενο της Φιλικής στα κρατικά αρχεία της Ρουμανίας, που δημοσιεύτηκε στα Ντοκουμέντα για την ιστορία της Ρουμανίας, τ. Δ΄ σσ. 32-39, βλ. Η Επανάσταση του ’21. ΚΜΕ σ. 76). Η ελληνική άποψη είναι ότι μοναδικός «σκοπός της Φιλικής ήταν η απελευθέρωση της πατρίδας και πέρα από αυτό δεν υπάρχουν μαρτυρίες ότι αποφασίστηκε οτιδήποτε άλλο, π.χ. ποιο θα ήταν το καθεστώς της ανεξάρτητης Ελλάδας βασιλεία ή αβασίλευτη δημοκρατία» (Ι.Ε.Ε., τ. ΙΑ΄, σ. 425).
15 Νεότερες έρευνες πιστοποιούν τη σχέση του πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄ με τους Φιλικούς, Θ. Ζώρα, Ο απαγχονισμός του πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄ εις έκθεσιν του Ολλανδού επιτετραμμένου Κωνσταντινουπόλεως, Παρνασσός ΙΒ (1976), 127-138. Αντίθετα ο τσάρος, που αρχικά αγνοεί την ύπαρξη της Εταιρείας, θα αντιταχθεί στα σχέδια του Υψηλάντη και των Φιλικών, όπως μαρτυρεί ο Καποδίστριας, απαντώντας σε επιστολή Έλληνα της Οδησσού, Βλ. Μέντελσον-Μπαρτόλδυ, σ. 52.
16 Πράγματι από τους βασικούς λόγους που επέβαλαν την επίσπευση της Επανάστασης ήταν η εμπλοκή της Πύλης σε πόλεμο με τον Αλή πασά. Αλλά ο Αλής ήταν εκείνος που περίμενε εναγωνίως την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, όπως μαρτυρεί και το αλβανικό εγχειρίδιο (σ. 162), το οποίο αναφέρει ότι ο Αλής βοήθησε τη Φιλική Εταιρεία και ανυπομονούσε να ξεσπάσει η Ελληνική Επανάσταση στο Μωριά, όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Όταν την Άνοιξη του 1820 η Πύλη τον καταδίκασε σε θάνατο, στήριξε τις ελπίδες του στους σαράντα χιλιάδες στρατιώτες του· ήλπιζε μάλιστα ότι ο σουλτάνος θα ζητούσε να συμβιβαστεί μαζί του.

Εικονική περιήγηση στην Αίγυπτο και τις Πυραμίδες

Οι πυραμίδες είναι τάφοι για τους βασιλιάδες της Αιγύπτου, τους Φαραώ. Σκοπός της πυραμίδας ήταν να «στεγάσει» το νεκρό Φαραώ κατά τη διάρκεια της μεταθανάτιας ζωής του. Οι αρχαιολόγοι λένε ότι το σχήμα της πυραμίδας προήλθε από παλαιότερους τύμβους ή συμβόλιζε τις ακτίνες του ήλιου ή ακόμα και μια σκάλα προς τον ουρανό. Αιώνες μετά οι κάτοικοι της Κεντρικής Αμερικής έχτισαν και αυτοί πυραμίδες – ναούς. Παρόλα αυτά οι πυραμίδες της Κ. Αμερικής έμοιαζαν ελάχιστα με αυτούς της Αιγύπτου, καθώς η κορυφή τους ήταν επίπεδη και τουλάχιστον σε μια πλευρά υπάρχουν σκάλες.

Στον παρακάτω σύνδεσμο έχετε την ευκαιρία να περιηγηθείτε εικονικά στην Αίγυπτο και τις Πυραμίδες, μέσα από τον υπολογιστή σας.

Εικονική περιήγηση στην Αίγυπτο και τις Πυραμίδες

Πανόραμα 360° μοιρών, virtual tours, η Θεσσαλονίκη από το Επταπύργιο

Κλικάρετε για να δείτε τη Θεσσαλονίκη από ψηλά!

Τρισδιάστατες απεικονίσεις μνημείων της Κωνσταντινούπολης.

Ξεκίνα από εδώ το ταξίδι στην Κωνσταντινούπολη του Βυζαντίου!

Mαθηματικά προβλήματα & ασκήσεις / Διαίρεση

Προβλήματα με μονοψήφιο διαιρέτη.  

Επιλέξτε τους αριθμούς με ένα συγκεκριμένο πηλίκο.

Συμπληρώστε τον πίνακα με τους κατάλληλους αριθμούς.

 Εκτίμηση πηλίκου: μονιψήφιοι διαιρέτες. 

Διαίρεση διψήφιου σε πολλαπλάσια των Δεκάδων 

Προβλήματα όλων των πράξεων.

Ένα γράμμα για τη χαρά της ανάγνωσης, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου

Πηγή: www.in.gr 

«Αγαπητά παιδιά,

Σας γράφω αυτό το γράμμα για να σας πω δυο-τρία πραγματάκια που έμαθα και που με έκαναν εκστατικά ευτυχισμένη. Σήμερα είμαι πολύ μεγάλη σε ηλικία: να φανταστείτε ότι ήμουν δέκα χρονών τον περασμένο αιώνα! Λοιπόν ακούστε:
» Μερικοί άνθρωποι γίνονται ευτυχισμένοι κάνοντας εκδρομές και παίζοντας παιχνίδια, ενώ άλλοι χαίρονται με αγκαλίτσες και φιλάκια, με χορούς και με τραγούδια. Υπάρχουν αρκετοί που τους αρέσουν τα ωραία αντικείμενα. Όλα αυτά είναι σούπερ. Ωστόσο, αν πάρω παράδειγμα τον εαυτό μου, τίποτα δεν μου αρέσει περισσότερο από το να διαβάζω βιβλία. Όχι επειδή είμαι σπασίκλας και φύτουλας και όλ’ αυτά, αν και μπορείς να το πεις κι αυτό.
» Τα βιβλία είναι σαν ταξίδια και σαν παιχνίδια: διαβάζοντας πετάμε με μεγάλες φτερούγες σε τόπους μακρινούς, εξερευνάμε τις ζωές άλλων ανθρώπων, νιώθουμε αγαπούλες, συγκινήσεις· μέσα στις σελίδες βρίσκουμε εμπειρίες που μοιάζουν με τις δικές μας, ή, ακόμα καλύτερα, δεν μοιάζουν με τις δικές μας - είναι πιο καταπληκτικές! Θυμάμαι πως όταν διάβασα την ιστορία του Ροβινσώνα Κρούσου ένιωσα ανακούφιση: αν ναυαγούσα σε έρημο νησί, όχι μόνο θα επιζούσα αλλά θα περνούσα τέλεια.
»Τα βιβλία καθησύχασαν τους φόβους μου: κατάλαβα ότι η ζωή είναι μια περιπέτεια κι ότι ποτέ δεν θα βαδίσω μόνη – τα βιβλία θα με συνοδεύουν σαν ζωντανά πλάσματα, θα με παρηγορούν και θα χαϊδεύουν την ψυχή μου. Τώρα που σας γράφω, θυμάμαι ότι συχνά η ψυχή μου ήταν ταραγμένη: είχα ένα σωρό προβλήματα στο σχολείο και στο σπίτι· ένιωθα αγωνία και, μια νύχτα, νομίζω πως είδα φάντασμα.
»Όμως, θυμάμαι επίσης πως, όταν ήμουν παιδί σαν εσάς, η καλύτερη ώρα της μέρας ήταν όταν διάβαζα τα βιβλία που τότε ονομάζαμε 'εξωσχολικά'. Τα εξωσχολικά ήταν πιο αστεία και πιο συγκινητικά από τα σχολικά, πράγμα φυσικό εφόσον το βιβλίο της γραμματικής δεν είναι αστείο και συγκινητικό. Ωστόσο, αν είμαστε τυχεροί κι έχουμε συμπαθητικούς και γλυκούληδες δασκάλους, η γραμματική, η αριθμητική, η ιστορία, η φυσική είναι κι αυτές σχεδόν αριστούργημα.
» Επιστρέφω όμως στα μυθιστορήματα, στα διηγήματα, στους μύθους. Η χαρά της ανάγνωσης ήταν, κάπου κάπου, στενοχώρια. Τι παράξενο ε; Μερικές φορές, οι ιστορίες ήταν λυπητερές, στα παραμύθια οι ήρωες περνούσαν τα πάνδεινα: ένα κοριτσάκι που πουλούσε σπίρτα πάγωσε μέσα στο χιόνι, ένα αγοράκι χάθηκε στο άγριο δάσος... Παρότι έκλαιγα γοερά, ήμουν ευχαριστημένη: ένιωθα 'κάτι'. Θέλω να πω, δεν μπορούμε να χαμογελάμε διαρκώς: οι άνθρωποι γίνονται σοφότεροι νιώθοντας, κάπου κάπου, λύπη, οίκτο, αγανάκτηση. Κυρίως όμως, γίνονται εκστατικά ευτυχισμένοι: δοκιμάστε να ζήσετε τη ζωή του αναγνώστη και θα με θυμηθείτε.

ΣΩΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ

Μαθηματικά Παιχνίδια/ πράξεις

Βοηθήστε τον πίθηκο να μεταφέρει το καλάθι με τα φρούτα λύνοντας τις πράξεις!

Τον Μάη τον πιο όμορφο καιρό για δυο!!! / Τα έθιμα του Μάη

                           το Πήδημα της φωτιάς
Παραμονή Πρωτομαγιάς, νέοι και γυναίκες μεγάλης ηλικίας μαζεύονται μόλις δύσει ο ήλιος και ανάβουν φωτιές με ξερά κλαδιά που έχουν συγκεντρώσει αρκετές μέρες πριν. Όσο η φωτιά είναι αναμμένη οι γυναίκες χορεύουν κυκλικούς χορούς γύρω από τη φωτιά και τραγουδούν παραδοσιακά τραγούδια για την Πρωτομαγιά

Το Μάη που σήμερα προβάλλει στη γη
χορεύει το πρόβατο, τ 'αρνάκι βελάζει
κι η νύφη που στόλισαν χορεύει και πάλι
Ο Μάιος μας έφτασε , εμπρός βήμα ταχύ
να τον προϋπαντήσουμε παιδιά στην εξοχή.
Πάμε κι εμείς να πάρουμε μη χάνουμε καιρό
Μας λείπει ένα τριαντάφυλλο κι ένα κλαρί χλωρό
όξω ψύλλοι , μέσα Μάη

Τα νέα παιδιά, αφού βρέξουν τα μαλλιά και τα ρούχα τους, πηδούν πάνω από τις φωτιές σαν μία συμβολική πράξη που αποσκοπεί στο να διώξει τον χειμώνα και την αρρώστια. Στην συνέχεια όλοι παίρνουν έναν δαυλό από φωτιά και την πηγαίνουν στο σπίτι τους για να φύγουν όλα τα κακά.

Περισσότερα μαγιάτικα έθιμα εδώ!!

Κι ένα ξεχωριστό τραγούδι για το Μάη!

Στίχοι: Βασίλης Ρώτας Μουσική: Αργύρης Μπακιρτζής Πρώτη εκτέλεση: Αργύρης Μπακιρτζής Βγήκε ο καλός με την καλή με χάι και χο και χάι και τριαλαρό στην καταπράσινη εξοχή τον Μάη τον πιο όμορφο καιρό για δυο που όλο το λεν’, μα να το λεν’, το λένε τα πουλιά τους νιους τρελαίνει η άνοιξη η γλυκιά Και στα γρασίδια τα πυκνά με χάι και χο και χάι και τριαλαρό ξάπλωσε ο νιος κι η κοπελιά τον Μάη τον πιο όμορφο καιρό για δυο που όλο το λεν’, μα να το λεν’, το λένε τα πουλιά τους νιους τρελαίνει η άνοιξη η γλυκιά Πιάσε ευθύς σκοπό γλυκύ με χάι και χο και χάι και τριαλαρό πως είναι λάθος η ζωή τον Μάη τον πιο όμορφο καιρό για δυο που όλο το λεν’, το λεν’, το λεν’, το λένε τα πουλιά τους νιους τρελαίνει η άνοιξη η γλυκιά Γι’ αυτό μη χάνετε καιρό με χάι και χο και χάι και τριαλαρό η αγάπη αξίζει στον ανθό τον Μάη τον πιο όμορφο καιρό για δυο που όλο το λεν’, μα να το λεν’, το λένε τα πουλιά τους νιους τρελαίνει η άνοιξη η γλυκιά

Μαθηματικό Παιχνίδι / Μαγικοί Αριθμοί

Καλωσόρισες στους "μαγικούς αριθμούς" !!!

National Gallery Photos για την Παραγωγή Λόγου (γραπτού ή προφορικού)

Κλικάρετε εδώ για να δείτε τις συλλογές των υπέροχων φωτογραφιών!

Charlie Chaplin-The Circus

AΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ!!

THE CIRCUS
του Τσάρλι Τσάπλιν
με τους Τσάρλι Τσάπλιν, Άλαν Γκαρσία, Μέρνα Κένεντι, Χάρι Κρόκερ, Χένρι Μπέργκμαν, Στιβ Μέρφι

Υπόθεση: Ο Σαρλό βρίσκει καταφύγιο σʼ ένα τσίρκο, διότι τον καταδιώκει η αστυνομία επειδή νομίζει ότι είναι πορτοφολάς. Την ώρα του προγράμματος, ο Σαρλό κατρακυλάει στην πίστα. Η εμφάνισή του κάνει το κοινό να γελά και ο διευθυντής του τσίρκου τον προσλαμβάνει αμέσως σαν κλόουν. Ο Σαρλό ερωτεύεται την ιπποκόμο αλλά ο αντίζηλός του καταφέρνει να τον διώξει.

Εικονογραφημένο βιβλίο: Τα μάρμαρα του Παρθενώνα και ο Λόρδος Έλγιν (Picture book: The Parthenon Marbles & Lord Elgin)

Κλικάροντας εδώ ξεφυλλίζετε τις σελίδες του βιβλίου!!

Αφιερώματα: Oι άνθρωποι που ήθελαν να αλλάξουν τον κόσμo

Περιοδικό Πολιτισμού

Αφιερώματα
Κείμενα, συνεντεύξεις, ηχητικά ντοκουμέντα, χειρόγραφα, φωτογραφίες, σκίτσα, μουσική, video…
Oι άνθρωποι που ήθελαν να αλλάξουν τον κόσμo:
Μάνος Χατζιδάκις, Μελίνα Μερκούρη, Μάνος Λοϊζος, Μίκης Θεοδωράκης, Νίκος Καββαδίας, Γιάννης Ρίτσος, Γιώργος Σεφέρης, Τσε Γκεβάρα, Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, Νίκος Μπελογιάννης, Άγγελος Σικελιανός, Πάμπλο Νερούδα, Ανδρέας Εμπειρίκος, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Βλαντίμιρ Λένιν, Παύλος Σιδηρόπουλος, Βασίλης Τσιτσάνης, Χάρολντ Πίντερ, Μανώλης Αναγνωστάκης, Οδυσσέας Ελύτης, Κώστας Βάρναλης, Κάρολος Κουν, Κώστας Καρυωτάκης, Μαρία Δημητριάδη, Στρατής Τσίρκας, Νίκος Ξυλούρης, Μάνος Ξυδούς, Τζον Λένον, Πάτι Σμιθ, Γεώργιος Καραϊσκάκης, Νίκος Καζαντζάκης…

Σκιές με τα χέρια!

Τελικά τα χέρια μας, εκτός από το να χαιδεύουν, να μαγειρεύουν, να παίζουν μουσική, να ξύνουν ..., να σκοτώνουν, είναι ικανά και για άλλα φοβερά πράγματα !!!

Watch and enjoy it!!

Η φαντασία δεν έχει όρια!!!

Βούλα Παπαϊωάννου: Μνήμη, συγκίνηση, αλήθεια, πόνος και λύτρωση.

Πηγή: www.aspromavro.net

  Μνήμη, συγκίνηση, αλήθεια, πόνος και λύτρωση είναι οι φωτογραφίες μνημεία της Βούλας Παπαϊωάννου για να θυμίζουν τις ρίζες μας και να κραυγάζουν για τους κινδύνους του σήμερα. Συνείδηση αυτοκριτική και ζωή μέσα απ’ το θάνατο. Φωτογραφίες αέναη πηγή, χνάρια που κάνουν τον Άνθρωπο. Ο Διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη κ. Άγγελος Δεληβορριάς είπε για αυτή: «Ο τελευταίος χαιρετισμός προς τη Βούλα Παπαϊωάννου είναι μία οφειλή της Ελλάδας απέναντι στον ταπεινό καταγραφέα της εποποιίας της, ένα χρέος στον ψυχικό πλούτο μιας ζωής που αναλώθηκε για να αποτυπώσει το ιστορικό βίωμα. Στην αισθαντικότητα του μεγάλου καλλιτέχνη που υπηρέτησε πιστά τη μικρή αυτή χώρα, με μια απλή φωτογραφική μηχανή στον ώμο και με τα μάτια της καρδιάς».

   Η Φανή Κωνσταντίνου, Υπεύθυνη του Φωτογραφικού Αρχείου του Μουσείου Μπενάκη, γράφει για την κορυφαία φωτογράφο: «Είμαστε στην Κατοχή, στις εφιαλτικότερες ημέρες της Κατοχής… με τον τρόμο της πείνας επάνω στα πρόσωπα, με τον κίνδυνο, με το θάνατο. Τότε έπαιρνε την φωτογραφική της μηχανή, όπως παίρνει ένας άνδρας το ντουφέκι του, το πιστόλι του και χαμένη μέσα στον κόσμο έκανε αντίσταση του ματιού της ελληνικής μνήμης. Τον καιρό που το μάτι έβλεπε μόνο με την καρδιά κι η μνήμη ήτανε η τιμή μας, το τελευταίο που μας έμεινε.» (βλ. Η Καθημερινή «Επτά Ημέρες» Η Ελλάδα του 1940-1960 Με το Φακό της Βούλας Παπαϊωάννου) «Το υλικό αυτό η φωτογράφος διαφύλαξε ευλαβικά ως το 1976 όπου ηλικιωμένη πλέον αποφάσισε να το εμπιστευθεί στο ΦωτοΗ Φανή Κωνσταντίνου, Υπεύθυνη του Φωτογραφικού Αρχείου του Μουσείου Μπενάκη, γράφει για την κορυφαία φωτογράφο: «Είμαστε στην Κατοχή, στις εφιαλτικότερες ημέρες της Κατοχής… με τον τρόμο της πείνας επάνω στα πρόσωπα, με τον κίνδυνο, με το θάνατο. Τότε έπαιρνε την φωτογραφική της μηχανή, όπως παίρνει ένας άνδρας το ντουφέκι του, το πιστόλι του και χαμένη μέσα στον κόσμο έκανε αντίσταση του ματιού της ελληνικής μνήμης. Τον καιρό που το μάτι έβλεπε μόνο με την καρδιά κι η μνήμη ήτανε η τιμή μας, το τελευταίο που μας έμεινε.» (βλ. Η Καθημερινή «Επτά Ημέρες» Η Ελλάδα του 1940-1960 Με το Φακό της Βούλας Παπαϊωάννου) «Το υλικό αυτό η φωτογράφος διαφύλαξε ευλαβικά ως το 1976 όπου ηλικιωμένη πλέον αποφάσισε να το εμπιστευθεί στο Φωτογραφικό Αρχείο του Μουσείου Μπενάκη, μαζί με το σύνολο του φωτογραφικού της έργου. 

From Pedagogy to Adult Training. A comparative research on the roles of the Educator-School Teacher and the Adult Trainer

Review of European Studies /Authors: Efthimios Chatziefstathiou, Niki Phillips   /                                 

June 11, 2011

 According to findings of research conducted in Greece in the last decade within the Adult Education and Training field, a high percentage of the certified adult trainers in Greece are graduates of Education Studies. Even though a great number of adult trainers originate from the Education field there is no - so far –comparative research neither on the multivariate relationship between the roles of the school teacher and the adult trainer, nor on their convergences and deviations.

  The current research attempts the comparison of the above mentioned roles, through the detection of those personal and social motives which influenced the professional journey of the school teacher-adult trainers. It will investigate the identification of the convergences and deviations, the characteristics of the school teacher which can hinder or encourage the development of the adult trainer role and the valuation of the job satisfaction gained from each one of these roles.

   The research sample consists of experienced full time school teachers, who all work as part time adult trainers for certified Vocational Training Centers, running “Greek as a foreign/second language” training programmes, in which the participants-trainees are repatriates, refugees, immigrants etc.

   Research conclusions may provide developmental opportunities to the school teacher-adult trainer’s teaching alertness and general professionalism, and assist their contribution to the wider socioeconomic development and the modulation of criteria upon which each citizen will pursue their self-determination and emancipation. Conclusions can also be exploited by the Greek Education Departments of the General Secretariat for Adult Education and Training in regards to the design and development of the training programmes attended by school teachers and adult trainers. Finally they can be correlated with data found in bibliography of the two vicinal fields and contribute towards a prolific examination of their interaction.

Ο Γώργος Σεφέρης για το Στρατηγό Μακρυγιάννη και το λαϊκό ζωγράφο Θεόφιλο.

Πηγή: Γιώργου Σεφέρη, «Δοκιμές», εκδ. Ίκαρος, Αθήναι 1981

   [...] Τα γράμματα είναι από τις πιο ευγενικές ασκήσεις κι από τους πιο υψηλούς πόθους του ανθρώπου. Η παιδεία είναι ο κυβερνήτης του βίου. Κι επειδή οι αρχές αυτές είναι αληθινές, πρέπει να μην ξεχνούμε πως υπάρχει μια καλή παιδεία -εκείνη που ελευθερώνει και βοηθά τον άνθρωπο να ολοκληρωθεί σύμφωνα με τον εαυτό του και μια κακή παιδεία -εκείνη που διαστρέφει και αποστεγνώνει και είναι μια βιομηχανία που παράγει τους ψευτομορφωμένους και τους νεόπλουτους της μάθησης, που έχονν την ίδια κίβδηλη ευγένεια με τους νεόπλουτους του χρήματος. Αν ο Μακρυγιάννης μάθαινε γράμματα την εποχή εκείνη, πολύ φοβούμαι πως θα έπρεπε να απαρνηθεί τον εαυτό του, γιατί την παιδεία την κρατούσαν στα χέρια τους οι «τροπαιούχοι του άδειου λόγου», καθώς είπε ο ποιητής, που δεν έλειψαν ακόμη. Δεν επαινώ τον Μακρυγιάννη γιατί δεν έμαθε γράμματα, αλλά δοξάζω τον πανάγαθο Θεό που δεν του έδωσε τα μέσα να τα μάθει. Γιατί αν είχε πάει σε δάσκαλο, θα είχαμε ίσως πολλές φορές τον όγκο των Απομνημονευμάτων σε μια γλώσσα, όλο κουδουνίσματα και κορδακισμούς· θα είχαμε ίσως περισσότερες πληροφορίες για τα ιστορικά των χρόνων εκείνων, θα είχαμε ίσως ένα Σούτσο της πεζογραφίας, αλλά αυτή την αστέρευτη πηγή ζωής, που είναι το βιβλίο του Μακρυγιάννη, δε θα την είχαμε. Και θα ήταν μεγάλο κρίμα. Γιατί έτσι όπως μας φανερώνεται ο Μακρυγιάννης, βλέπουμε ολοκάθαρα πως αν και αγράμματος, δεν ήταν διόλου ένας ορεσίβιος ακαλλιέργητος βάρβαρος. Ήταν ακριβώς το εναντίον: ήταν μια από τις πιο μορφωμένες ψυχές του ελληνισμού. Και η μόρφωση, η παιδεία που δηλώνει ο Μακρυγιάννης, δεν είναι κάτι ξέχωρο ή αποσπασματικά δικό του· είναι το κοινό χτήμα, η ψυχική περιουσία μιας φυλής, παραδομένη για αιώνες και χιλιετίες, από γενιά σε γενιά, από ευαισθησία σε ευαισθησία κατατρεγμένη και πάντα ζωντανή, αγνοημένη και πάντα παρούσα -είναι το κοινό χτήμα της μεγάλης λαϊκής παράδοσης του Γένους. Είναι η υπόσταση, ακριβώς, αυτού του πολιτισμού, αυτής της διαμορφωμένης ενέργειας, που έπλασε τους ανθρώπους και το λαό που αποφάσισε να ζήσει ελεύθερος ή να πεθάνει στα '21.

   Γι’αυτό η λαϊκή μας παράδοση είναι τόσο σπουδαία. Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας φτωχός φουστανελάς που είχε τη μανία να ζωγραφίζει. Τον έλεγαν Θεόφιλο. Τα πινέλα του τα κουβαλούσε στο σελάχι του, εκεί που οι πρόγονοί του βάζαν τις  πιστόλες και τα μαχαίρια τους. Τριγύριζε στα χωριά της Μυτιλήνης, τριγύριζε στα χωριά του Πηλίου και ζωγράφιζε. Ζωγράφιζε ό,τι του παράγγελναν, για να βγάλει το ψωμί του. Υπάρχουν στον Άνω Βόλο κάμαρες ολόκληρες ζωγραφισμένες από το χέρι του Θεόφιλου, καφενέδες στη Λέσβο, μπακάλικα και μαγαζιά σε διάφορα μέρη που δείχνουν το πέρασμά του -αν σώζουνταιακόμη. Ο κόσμος τον περιγελούσε. Του έκαναν μάλιστα και αστεία τόσο χοντρά, που κάποτε τον έριξαν κάτω από μιαν ανεμόσκαλα και τού 'σπασαν ένα δυο κόκαλα. Ο Θεόφιλος, ωστόσο, δεν έπαυε να ζωγραφίζει σε ό,τι έβρισκε. Είδα πίνακές του φτιαγμένους πάνω σε κάμποτο, πάνω σε πρόστυχο χαρτόνι. Τους θαύμαζαν κάτι νέοι που τους έλεγαν ανισόρροπους oι ακαδημαϊκοί. Έτσι κυλούσε η ζωή του και πέθανε ο Θεόφιλος, δεν είναι πολλά χρόνια, και μια μέρα ήρθε ένας ταξιδιώτης από τα Παρίσια. Είδε αυτή τη ζωγραφική, μάζεψε καμιά πενηνταριά κομμάτια, τα τύλιξε και πήγε να τα δείξει στους φωτισμένους κριτικούς που κάθονται κοντά στο Σηκουάνα. Και οι φωτισμένοι κριτικοί βγήκαν κι έγραψαν πως ο Θεόφιλος ήταν σπουδαίος ζωγράφος. Και μείναμε με ανοιχτό το στόμα στην Αθήνα. Το επιμύθιο αυτής της ιστορίας είναι ότι λαϊκή παιδεία δε σημαίνει μόνο να διδάξουμε το λαό αλλά και να διδαχτούμε από το λαό. Θυμούμαι πάντα το Θεόφιλο όταν συλλογίζομαι τον Μακρυγιάννη.

    Σας έλεγα πως ο Μακρυγιάννης είναι από τις πιο μορφωμένες ψυχές του νέου ελληνισμού, το ίδιο πιστεύω και για το Θεόφιλο, αν η λέξη μόρφωση σημαίνει πνευματική μορφή. Κι αυτή η μόρφωσή τους είναι εξαιρετικά έντονη και δραστήρια. Είναι καταπλητική η έμφυτη ανάγκη που έχουν να εκφραστούν. Εκμηδενίζει όλες τις δυσκολίες. Θυμάται κανείς κάτι πεισματάρικα φυτά, που όταν πιάσει η ρίζα τους, προχωρούν γκρεμίζοντας φράχτες, σπάζοντας ταφόπετρες. Ο Μακρυγιάννης δημιουργεί έκφραση σε κάθε του ώρα. Και με πετραδάκια της θάλασσας (Β΄ 351) ακόμη κάθεται και γράφει την ιδέα του στο χώμα του περιβολιού του, και συμπληρώνει τη σκέψη της μέρας με τα όνειρα που βλέπει στον ύπνο του.    Κάποτε κάνει ένα ταξίδι στην Ακαρνανία. Ξαναβλέπει και «σημαδεύει» τις θέσεις όπου έγιναν μάχες της επανάστασης. Γυρίζοντας στην Αθήνα αποφασίζει να φτιάξει τις ζωγραφιές των πολέμων του αγώνα. «Πήρα ένα ζωγράφο Φράγκο» σημειώνει «και τον είχα να μου φκιάσει σε εικονογραφίες αυτούς τους πολέμους. Δε γνώριζα τη γλώσσα του. Έφκιασε δυο τρεις, δεν ήταν καλές· τον πλέρωσα κι έφυγε. Αφον έδιωξα αυτόν τον ζωγράφο, έστειλα κι έφεραν από τη Σπάρτη έναν αγωνιστή, Παναγιώτη Ζωγράφο τον έλεγαν [...] ήφερε και δυο του παιδιά· και τους είχα στο σπίτι μου όταν εργάζονταν. Κι αυτό άρχισε από τα 1836 και τέλειωσε τα 1839. Έπαιρνα το ζωγράφο και βγαίναμε στους λόφους και τόλεγα: ‘Έτσι είναι εκείνη η θέση, έτσι εκείνη· αυτός ο πόλεμος έτσι έγινε· αρχηγός ήταν των Ελλήνων εκείνος, των Τούρκων εκείνος...’»

    Μ’αυτό τον τρόπο τέλειωσαν οι είκοσι πέντε πίνακες, που θα είχανε χαθεί τελειωτικά, αν δεν τους

ξανάβρισκε κατά σύμπτωση ο Ιωάννης Γεννάδιος. Οι εικόνες αυτές, που έγιναν με το χέρι του

Παναγιώτη Ζωγράφου, και με το «στοχασμό» του Μακρυγιάννη, είναι από τα πιο πολύτιμα κι από

τα πιο ζωντανά μνημεία που έχομε της λαϊκής μας ζωγραφικής -θέλω να πω από τα μνημεία εκείνα

που ξεσκεπάζουν ξαφνικά εκθαμβωτικές περιοχές της ψυχής του λαού μας.

Μοναστηράκι: σε μία πλατεία 4 θρησκείες, 2 δόγματα, 3 ήπειροι /Ποιος ήταν ο Γιουσουρούμ;

Πηγή:www.24grammata.com

Αφήνοντας πίσω σας το Τζαμί του Τσισδαράκη (μα, έχουμε Τζαμί στην Αθήνα;) και την παλιά καθολική εκκλησία του Μπονεφάτση (τη σημερινή Παναγία Παντάνασσα*) μπαίνουμε στο Γιουσουρούμ. Μέσα στο μυαλό μου ο Νικόλας Άσιμος σιγοτραγουδάει το στιχάκι: «κι εμείς ξεπουλιόμαστε στο γιουσουρούμ, για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ», ενώ σκέφτομαι ότι σε κανένα σημείο του πλανήτη δεν αγκαλιάζει τόσο αρμονικά η Ανατολή τη Δύση, όσο στην περιοχή γύρω από το Μοναστηράκι. Δίχως φανφάρες, υστερίες, πατριωτικές κορώνες και αντισημιτικές χυδαιότητες συνυπάρχουν, χιλιάδες χρόνια τώρα, οι δωδεκαθεϊστές (η αρχαία Αγορά και η βιβλιοθήκη του Αδριανού), οι Μουσουλμάνοι (Τζαμί του Τσισδαράκη, σημερινό μουσείο Λαϊκής Τέχνης), οι Καθολικοί και οι Ορθόδοξοι στην ίδια εκκλησία (την Παναγία Παντάνασσα) και οι Ιουδαίοι, γόνος των οποίων έδωσε το όνομα του στην περιοχή. Πρόκειται για την εβραϊκή οικογένεια του Νώε Γιουσουρούμ ή Γιεσουρούμ, που ήρθε το 1863 από τη Σμύρνη και εγκαταστάθηκε στο Μοναστηράκι ως παλαιοπώλης μαζί με άλλες οικογένειες ομοθρήσκων του. Ήταν, μάλλον, ένας αξιαγάπητος άνθρωπος που οι Αθηναίοι τον συμπάθησαν και προς τιμήν του ονόμασαν ολόκληρη την περιοχή της πλατείας Αβησσυνίας**, ως Γιουσουρούμ. Κάποιος από την οικογένεια των Γιεσουρουμ είχε διατελέσει και πρώτος πρόεδρος του σωματείου παλαιοπωλών, που είχε ιδρυθεί το 1922. Η εβραϊκή λέξη είναι Γιεσουρούμ και σημαίνει «άνθρωπος του Γιαχβέ».
Σχετικά με τη λέξη Αβησσυνία (:Αιθιοπία), προέρχεται, μάλλον από κάποιους Αβησσύνιους (: Αιθίοπες) που κατοικούσαν εκεί ή, κατά μία πιο ρομαντική εκδοχή, επειδή εκεί μοιράστηκε, το 1922, η ανθρωπιστική βοήθεια από την Αιθιοπία προς τους Μικρασιάτες πρόσφυγες. Έτσι, για να μην ξεχνάμε ότι όποιος δέχεται τον ανθρωπισμό, πρέπει και να τον ανταποδίδει.
Σε κάθε χώρα θα συναντήσετε περιοχές με πραγματική αγορά παλαιών αντικειμένων (στο Λονδίνο: το portobello, στη Ρώμη: την porta Portese, στο Παρίσι: την Porte de Clignancourt). Δυστυχώς, σ΄εμάς ελάχιστα μαγαζιά της περιοχής του Γιουσουρούμ, σήμερα, μπορούν να θεωρηθούν παλαιοπωλεία. Τα περισσότερα είναι καταστήματα τουριστικών ειδών ή εξειδικευμένη (και φτηνή) αγορά ρουχισμού.
Πάντως, όταν ακούτε τις λέξεις: Αρχαία Αγορά, βιβλιοθήκη του Αδριανού, Τζαμί Τσισδαράκη, καθολική εκκλησία του Μπονεφάτση, Παναγία Παντάνασσα, εβραίος Γιεσουρούμ, Αβησσυνία, Γύφτικη πόρτα του τείχους του Χασεκή, θα νομίζετε ότι όποιος τα είδε όλα αυτά, είναι, σίγουρα, κοσμογυρισμένος. Στην πραγματικότητα, αυτός ο μυθικός κόσμος ανοίγεται μπροστά σας, καθώς βγαίνετε από τον Ηλεκτρικό Σταθμό στο Μοναστηράκι. Αν δεν είναι κοσμοπολίτικη τούτη η πλατεία, τότε ποια είναι; Μήπως το νεοπλουτίστικο κιτσαριό των “ανοιχτών αγορών”;

* παντάνασσα (γεν. παντανάσσης). Η βασίλισσα των πάντων (προσωνύμιο της Θεοτόκου). Ετυμ.: παντ + άνασσα/άναξ. Στο αρσενικό απαντάται και παντάναξ: ο Θεός, ο άρχοντας των πάντων.
** Αβησσυνία < από την αραβ. λέξη habes (: μικτός, συρφετός πολλών εθνών). Γι αυτό, ως ξένη λέξη, σωστή και η ορθογρ. Αβισινία