πηγή: http://www.educatorstechnology.com/
Οι υποστηρικτές της κοινωνιογλωσσολογικής προοπτικής για τη μελέτη του γραμματισμού (π.χ. Paul Gee, Collin Lanksheare, Michelle Knobel, Brian Street, για να αναφέρουμε μόνο μερικούς) προσδιορίζουν τις εξελίξεις της παιδείας και μαζί με αυτήν και της εκπαίδευσης ως άμεσο αποτέλεσμα της πολυπλοκότητας της κοινωνικής και πολιτιστικής πτυχής της ανθρώπινης ζωής. Κάποιοι από αυτούς συνδέουν την εξέλιξη της εκπαίδευσης στον ιστό και ως εκ τούτου ορίζουν ως εκπαίδευση 1.0 όσα σχετίζονται με το web 1.0, εκπαίδευση 2.0 (που σχετίζεται με το web 2.0), και εκπαίδευση 3.0 (σχετίζεται με το web 3.0). Η ένωση αυτή, ωστόσο, δεν είναι τυχαία, γιατί υπάρχουν πολλά κοινά σημεία ανάμεσα σε κάθε ζεύγος.
Στο web 1.0, οι χρήστες ήταν απλώς δέκτες και καταναλωτές περιεχομένου. Η γνώση είναι συγκεντρωτική. Στο ίδιο πνεύμα , η εκπαίδευση 1.0 επίσης βασίζεται σε μια ιδέα μιας αμφίδρομης επικοινωνίας, όπου οι εκπαιδευτικοί είναι οι σοφοί στη σκηνή και οι μαθητές είναι κουβάδες για να γεμίσουν με περιστατικά που πρέπει να "ξεράσουν" και να "σκορπίσουν" πίσω σε τυποποιημένες δοκιμές.
Στο web 2.0 τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Οι χρήστες έχουν την εξουσία με τα εργαλεία που τους επιτρέπουν περισσότερη αλληλεπίδραση και συμμετοχή στην οικοδόμηση της γνώσης. Τα Web εργαλεία όπως τα blogs, τα wikis και οι ιστοσελίδες κοινωνικής ενημέρωσης έχουν αποκεντρώσει τις γνώσεις και την ενίσχυση της συνεργασίας και επικοινωνίας. Τα Web 2.0 προωθούν έννοιες της συλλογικής νοημοσύνης. Ομοίως, στην εκπαίδευση 2,0 η μάθηση είναι μαθητοκεντρική και περιλαμβάνει τη συνεχή αλληλεπίδραση μεταξύ των μαθητών και των δασκάλων τους, αλλά και με το περιεχόμενο που μελετάται. Συνεργατικές προσεγγίσεις για την εκπαίδευση, το παιχνίδι που βασίζεται στη μάθηση έχουν εγκριθεί ως τρόποι διδασκαλίας.
Η έννοια της education3.0 είναι σχετικά νέα και ακόμα δεν μπορεί να προσδιοριστούν σαφώς τα όρια μεταξύ της εκπαίδευσης 2.0 και της εκπαίδευσης 3.0 για τις γραμμές που τους χωρίζει είναι τόσο αόρατες. Ωστόσο, όπως υποστηρίζει ο Δρ Jackie Gernstein , η education 3.0 βασίζεται στην πεποίθηση ότι το περιεχόμενο είναι ελεύθερο και άμεσα διαθέσιμο, όπως είναι χαρακτηριστικό του web 3.0. Είναι αυτο-κατευθυνόμενη, το ενδιαφέρον της μάθησης εστιάζεται σε θέματα, όπως η επίλυση προβλημάτων, η καινοτομία και η δημιουργικότητα.
March , 2014
Proponents of the sociolinguistic perspective to the study of literacy ( e.g.Paul Gee, Collin Lanksheare, Michelle Knobel, Brian Street, to mention but a few ) view the developments of literacy and with it education as a direct result to the sophistication of the social and cultural aspect of human life. Some of them like Collin and Michelle associate the evolution of education to that of the web and hence the nomenclature education 1.0 (related web 1.0), education 2.0 ( related to web 2.0), and education (3.0 related to web 3.0). This association, however is not haphazard for there are many commonalities between each pair.
In web 1.0, users are viewed as mere receivers and consumers of content. Knowledge is centralized and expert-based and hence the use of taxonomies and directories to organize and store it. In the same vein, education 1.0 is also based on a notion of one way communication where teachers are the sages on the stage and students are pails to be filled with facts to be regurgitated and spewed back in standardized tests.
In web 2.0 things are a bit different. Users are empowered with tools that permit them more interaction and participation in knowledge building. Web tools such as blogs, wikis, and social media websites have decentralized knowledge and enhanced collaboration and communication. Web 2.0 foregrounded concepts of collective intelligence, distributed-expertise, and wisdom of the mob. Similarly, in education 2.0 learning is student-centred and involves continuous interaction between learners and their teachers and also with the content being studied. Collaborative approaches to instruction such as PBL, game based learning, flipped learning have been adopted as teaching modes.
The notion of education3.0 is relatively new and I personally still can not clearly demarcate the boundaries between education 2.0 and education 3.0 for the lines separating them are so invisibly fine. However, as Dr Jackie Gernstein argues, " education3.0 is based on the belief that content is freely and readily available as is characteristic of web 3.0. It is self-directed, interest-based learning, where problem-solving, innovation and creativity drive education. Education 3.0 is also about the three Cs: connectors, creators, and constructivists.
I also find it interesting how Dr Jackie linked the different SAMR levels to these three notions of education I talked about above. I invite you to have a look at her infographic and also read her article for more details.
Οι υποστηρικτές της κοινωνιογλωσσολογικής προοπτικής για τη μελέτη του γραμματισμού (π.χ. Paul Gee, Collin Lanksheare, Michelle Knobel, Brian Street, για να αναφέρουμε μόνο μερικούς) προσδιορίζουν τις εξελίξεις της παιδείας και μαζί με αυτήν και της εκπαίδευσης ως άμεσο αποτέλεσμα της πολυπλοκότητας της κοινωνικής και πολιτιστικής πτυχής της ανθρώπινης ζωής. Κάποιοι από αυτούς συνδέουν την εξέλιξη της εκπαίδευσης στον ιστό και ως εκ τούτου ορίζουν ως εκπαίδευση 1.0 όσα σχετίζονται με το web 1.0, εκπαίδευση 2.0 (που σχετίζεται με το web 2.0), και εκπαίδευση 3.0 (σχετίζεται με το web 3.0). Η ένωση αυτή, ωστόσο, δεν είναι τυχαία, γιατί υπάρχουν πολλά κοινά σημεία ανάμεσα σε κάθε ζεύγος.
Στο web 1.0, οι χρήστες ήταν απλώς δέκτες και καταναλωτές περιεχομένου. Η γνώση είναι συγκεντρωτική. Στο ίδιο πνεύμα , η εκπαίδευση 1.0 επίσης βασίζεται σε μια ιδέα μιας αμφίδρομης επικοινωνίας, όπου οι εκπαιδευτικοί είναι οι σοφοί στη σκηνή και οι μαθητές είναι κουβάδες για να γεμίσουν με περιστατικά που πρέπει να "ξεράσουν" και να "σκορπίσουν" πίσω σε τυποποιημένες δοκιμές.Στο web 2.0 τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Οι χρήστες έχουν την εξουσία με τα εργαλεία που τους επιτρέπουν περισσότερη αλληλεπίδραση και συμμετοχή στην οικοδόμηση της γνώσης. Τα Web εργαλεία όπως τα blogs, τα wikis και οι ιστοσελίδες κοινωνικής ενημέρωσης έχουν αποκεντρώσει τις γνώσεις και την ενίσχυση της συνεργασίας και επικοινωνίας. Τα Web 2.0 προωθούν έννοιες της συλλογικής νοημοσύνης. Ομοίως, στην εκπαίδευση 2,0 η μάθηση είναι μαθητοκεντρική και περιλαμβάνει τη συνεχή αλληλεπίδραση μεταξύ των μαθητών και των δασκάλων τους, αλλά και με το περιεχόμενο που μελετάται. Συνεργατικές προσεγγίσεις για την εκπαίδευση, το παιχνίδι που βασίζεται στη μάθηση έχουν εγκριθεί ως τρόποι διδασκαλίας.
Η έννοια της education3.0 είναι σχετικά νέα και ακόμα δεν μπορεί να προσδιοριστούν σαφώς τα όρια μεταξύ της εκπαίδευσης 2.0 και της εκπαίδευσης 3.0 για τις γραμμές που τους χωρίζει είναι τόσο αόρατες. Ωστόσο, όπως υποστηρίζει ο Δρ Jackie Gernstein , η education 3.0 βασίζεται στην πεποίθηση ότι το περιεχόμενο είναι ελεύθερο και άμεσα διαθέσιμο, όπως είναι χαρακτηριστικό του web 3.0. Είναι αυτο-κατευθυνόμενη, το ενδιαφέρον της μάθησης εστιάζεται σε θέματα, όπως η επίλυση προβλημάτων, η καινοτομία και η δημιουργικότητα.
March , 2014
Proponents of the sociolinguistic perspective to the study of literacy ( e.g.Paul Gee, Collin Lanksheare, Michelle Knobel, Brian Street, to mention but a few ) view the developments of literacy and with it education as a direct result to the sophistication of the social and cultural aspect of human life. Some of them like Collin and Michelle associate the evolution of education to that of the web and hence the nomenclature education 1.0 (related web 1.0), education 2.0 ( related to web 2.0), and education (3.0 related to web 3.0). This association, however is not haphazard for there are many commonalities between each pair.
In web 1.0, users are viewed as mere receivers and consumers of content. Knowledge is centralized and expert-based and hence the use of taxonomies and directories to organize and store it. In the same vein, education 1.0 is also based on a notion of one way communication where teachers are the sages on the stage and students are pails to be filled with facts to be regurgitated and spewed back in standardized tests.
In web 2.0 things are a bit different. Users are empowered with tools that permit them more interaction and participation in knowledge building. Web tools such as blogs, wikis, and social media websites have decentralized knowledge and enhanced collaboration and communication. Web 2.0 foregrounded concepts of collective intelligence, distributed-expertise, and wisdom of the mob. Similarly, in education 2.0 learning is student-centred and involves continuous interaction between learners and their teachers and also with the content being studied. Collaborative approaches to instruction such as PBL, game based learning, flipped learning have been adopted as teaching modes.
The notion of education3.0 is relatively new and I personally still can not clearly demarcate the boundaries between education 2.0 and education 3.0 for the lines separating them are so invisibly fine. However, as Dr Jackie Gernstein argues, " education3.0 is based on the belief that content is freely and readily available as is characteristic of web 3.0. It is self-directed, interest-based learning, where problem-solving, innovation and creativity drive education. Education 3.0 is also about the three Cs: connectors, creators, and constructivists.
I also find it interesting how Dr Jackie linked the different SAMR levels to these three notions of education I talked about above. I invite you to have a look at her infographic and also read her article for more details.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου