Η εκρηκτική πτώση μετεώρου στα Ουράλια

 

πηγές: http://www.popsci.com/

http://www.bbc.co.uk/

 

Incoming! A fireball streaks across the sky on February 15, 2013, as seen from the vantage of a Russian driver's dash-mounted video camera. NEproskochil/YouTube

Η NASA προφανώς δεν είχε προλάβει να εντοπίσει τον μικρό αστεροειδή που διαλύθηκε σε μια έκρηξη πάνω από τα Ουράλια και τραυμάτισε εκατοντάδες άτομα με το ωστικό κύμα του.

Οι Ρώσοι εκτιμούν ότι το μετέωρο είχε διάμετρο μερικών μέτρων, ήταν δηλαδή μικρότερο από τον αστεροειδή που περνά ξυστά από τη Γη λίγες ώρες αργότερα, σε μια εντυπωσιακή σύμπτωση.

Το μετέωρο ήταν επίσης πολύ μικρότερο από το αντικείμενο που χτύπησε τη Σιβηρία το 1908 και ισοπέδωσε εκατοντάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα σε ακατοίκητη περιοχή.

Οι κυριότερες εξελίξεις στα Ουράλια:

Περίπου 500 άτομα υπέστησαν ελαφρά τραύματα, κυρίως λόγω από τζάμια που έσπασαν από το ωστικό κύμα της έκρηξης.
Ένα μεγάλο θραύσμα έφτασε μέχρι το έδαφος και έπεσε σε μια λίμνη της περιοχής Τσελιαμπίνσκ, ανέφερε ο κυβερνήτης της περιοχής. Εκπρόσωπος του στρατού ανέφερε ότι στην όχθη βρέθηκε κρατήρας πλάτους έξι μέτρων.
Η Ρωσική Ακαδημία Επιστημών, αναφέρει το BBC, εκτιμά ότι το μετέωρο είχε μάζα γύρω στους δέκα τόνους και εισήλθε στην ατμόσφαιρα με ταχύτητα άνω των 54.000 χιλιομέτρων την ώρα.
Εκτιμά επίσης ότι το αντικείμενο διαλύθηκε λόγω της τριβής με την ατμόσφαιρα σε ύψος 30-50 χιλιομέτρων.
Ωστόσο το πρακτορείο RIA Novosti επικαλείται αξιωματούχους του στρατού, σύμφωνα με τους οποίους η έκρηξη καταγράφηκε σε ύψος 10 χιλιομέτρων.
Το μετέωρο στα Ουράλια δεν σχετίζεται με τον αστεροειδή που θα περάσει την Παρασκευή ανάμεσα στη Γη και πολλούς τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους.

Το χτύπημα του μετεώρου πυροδότησε φήμες για UFO και επιχείρηση κατάρριψης του αντικειμένου από τη ρωσική αεροπορία. Θα ήταν όμως αδύνατο να στοχεύσει κανείς και να αναχαιτίσει ένα αντικείμενο τέτοιας ταχύτητας.
Οι διαστημικοί βράχοι ονομάζονται αστεροειδείς πριν εισέλθουν στην ατμόσφαιρα και μετέωρα όταν βρίσκονται στην ατμόσφαιρα. Μετεωρίτες ονομάζονται μόνο αν φτάσουν μέχρι το έδαφος.

Το γεγονός ότι υπήρξαν ζημιές και τραυματίες σε μια τόσο μεγάλη περιοχή, διαμέτρου πιθανώς έως και 200 χιλιομέτρων, δεν είναι περίεργο δεδομένης της ενέργειας που μεταφέρουν οι αστεροειδείς λόγω της ταχύτητάς τους.

Τον Απρίλιο του 2012, ένα μετέωρο σε μέγεθος μεγάλου αυτοκινήτου πάνω από την Καλιφόρνια εκτιμάται ότι απελευθέρωσε το ένα τρίτο της ενέργειας της πυρηνικής βόμβας της Χιροσίμα.
Σε μια παράξενη σύμπτωση, ένας αστεροειδής διαμέτρου 45 μέτρων θα περάσει το βράδυ της Παρασκευής σε απόσταση μόλις 27.500 χιλιομέτρων πάνω από την Ινδονησία -το κοντινότερο πέρασμα που έχει καταγραφεί ποτέ για σώμα αυτού του μεγέθους.

Η NASA έχει υπολογίσει την τροχιά του αστεροειδή 2012 DA14 με αρκετή ακρίβεια ώστε να αποκλείει κάθε πιθανότητα πρόσκρουσης.

Η ευρωπαϊκή διαστημική υπηρεσία ESA διευκρίνισε ότι ο 2012 DA14 δεν έχει σχέση με το μετέωρο στα Ουράλια. Ο 2012 DA14 πλησιάζει τη Γη από το νότο, ενώ το χτύπημα το πρωί της Παρασκευής ήταν ψηλά στο βόρειο ημισφαίριο.

Οι ερευνητές της NASA έχουν ωστόσο μια ιδέα για το τι θα συνέβαινε αν ο περαστικός βράχος, διαμέτρου χτυπούσε τον πλανήτη: η ισχύς της πρόσκρουσης θα απελευθέρωνε ενέργεια 2,5 μεγατόνων TNT, όσο ένα ισχυρό πυρηνικό όπλο.

Ένα τέτοιο συμβάν έχει καταγραφεί εξάλλου στο πρόσφατο παρελθόν: το 1908, ένας αστεροειδής ή κομήτης διαμέτρου 30-40 μέτρων έπεσε στην ακατοίκητη περιοχή της Τουνγκούσκα στη Σιβηρία και ισοπέδωσε έως 1.200 τετραγωνικά χιλιόμετρα δάσους. Ακόμα και σήμερα, χιλιάδες πεσμένα δέντρα απλώνονται ακτινωτά από το σημείο της πρόσκρουσης. Κρατήρας και υπολείμματα δεν βρέθηκαν ποτέ, καθώς το εισερχόμενο αντικείμενο εξερράγη στην ατμόσφαιρα και εξαερώθηκε λίγο πριν φτάσει στο έδαφος.


To συμβάν της Τουνγκούσκα ισοπέδωσε 1.200 τ.χλμ δάσους. Η φωτογραφία από την αποστολή τη Σοβιετικής Ακαδημίας Επιστημών το 1927.

Σε γενικές γραμμές, οι προσκρούσεις σωμάτων διαμέτρου μερικών δεκάδων μέτρων προκαλούν ολοσχερή αλλά τοπική καταστροφή, ενώ τα σώματα με διάμετρο άνω του ενός χιλιομέτρου θα είχαν επιπτώσεις σε όλο τον πλανήτη.



Ένας αστεροειδής διαμέτρου γύρω στα δέκα χιλιόμετρα, ο οποίος προσέκρουσε στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού πριν από 65 εκατ. χρόνια, πιστεύεται ότι ήταν αρκετός για να εξαφανίσει τους δεινόσαυρους.

Ο 2012 DA14, ο οποίος ανακαλύφθηκε μόλις το Σεπτέμβριο του 2012, είναι ένας από τους 500.000 αστεροειδείς αυτού του μεγέθους που εκτιμάται ότι κινούνται σχετικά κοντά στη Γη. Από αυτούς, η NASA έχει εντοπίσει μόνο το 1%.