Η παντομίμα αποτελεί μία αυτόνομη μορφή
θεατρικής έκφρασης. Η παντομίμα είναι
μία άλλη γλώσσα. Η γλώσσα της σωματικής έκφρασης, δίχως λέξεις παρά μόνο με
υποκριτικές τεχνικές (μίμηση, έκφραση, κίνηση). Με την παντομίμα όλα είναι
εφικτά και γίνονται πολύ γρήγορα. Δεν χρειάζονται σκηνικά. Συμβουλή: Στην παντομίμα, οι κινήσεις πρέπει να είναι υπερβολικά
αργές και ξεκάθαρες. Παράδειγμα: Κάποιος θέλει να φάει ένα μήλο. Απλώνει το
χέρι του και το κόβει απ’ το δέντρο. Το τρίβει στο μανίκι του για να καθαρίσει
απ’ τη σκόνη. Το θαυμάζει και το δαγκώνει με λαχτάρα. Καθώς όμως το μασάει, ο
ενθουσιασμός σβήνεται από το πρόσωπό του και μετατρέπεται σε μια γκριμάτσα αηδίας,
γιατί το μήλο είναι ακόμα άγουρο και πολύ ξινό! Οι θεατές καταλαβαίνουν αμέσως
το θέμα χωρίς να μεταχειρισθεί ο μίμος κάποιες λέξεις ή αντικείμενα.
Ετοιμάστε κάρτες, όσες και οι συμμετέχοντες
στο παιχνίδι, που περιγράφουν τις σκηνές της παντομίμας. Μοιράζονται όλοι οι
παίκτες από μία κάρτα και έχουν μερικά λεπτά στη διάθεσή τους για να σχεδιάσουν
την παρουσίασή τους. Μερικές ιδέες για τις κάρτες: Παίζεις με σαπουνόφουσκες.
Φουσκώνεις ένα μπαλόνι, κάνεις κόμπο το στόμιο, παίζεις μαζί του και στο τέλος
το μπαλόνι σκάει. Βρίσκεις ένα φάκελο με πολλές χιλιάδες ευρώ. Παίζεις με μία
γάτα. Δύο κουτσομπόλες πάνε για ψώνια. Δύο κλέφτες περπατούν στα νύχια τους για
να μην τους ακούσουν. Ένα πολύ ‘καθώς-πρέπει’ ζευγάρι πηγαίνει περίπατο. Δύο
μαθητές φτάνουν αργοπορημένοι στο σχολείο. Δύο γίγαντες πηγαίνουν περίπατο στο
δάσος. Μία μητέρα βγάζει με το καρότσι βόλτα το μωρό της. Δύο παίκτες παίζουν
τένις. Φεύγεις βιαστικά απ’ το εστιατόριο, παίρνεις το παλτό σου, αλλά έξω από
την πόρτα ανακαλύπτεις ότι δεν είναι το δικό σου. Δοκιμάζεις τα κοσμήματα της
μητέρας σου. Κάθεσαι σε μία συναυλία, όλοι
ακούν τη μουσική, εσένα όμως σε γαργαλάει η μύτη σου και προσπαθείς να
μην φτερνιστείς….. Οι δικές σας ιδέες θα είναι σίγουρα πιο πρωτότυπες!
Καλή διασκέδαση!
(Διασκευασμένη ιδέα απ’ τα βιβλία: α) της Gisela Walter, «Τα παιδιά
παίζουν θέατρο», εκδ. Βασιλείου και β) των Θόδωρου Γραμματά & Τάκη
Τζαμαργιά, «Πολιτιστικές εκδηλώσεις στο σχολείο», εκδ. Ατραπός)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου