O Σερβοαμερικάνος Charles Simic (1938-) χαρακτηρίστηκε από κάποιον κριτικό ως “η Μούσα που μας ταράζει, που μας ξεβολεύει περισσότερο από κάθε άλλη” (“our most disquieting muse”) στη σύγχρονη αμερικανική ποίηση. Μία ευφάνταστη και αποκαλυπτική αίσθηση για το πώς διαχέεται ο φόβος, ειδικά στους παροντικούς καιρούς μας!
Fear passes from man to man
Unknowing,
As one leaf passes its shudder
To another.
All at once the whole tree is trembling.
And there is no sign of the wind
Ο φόβος από άνθρωπο σε άνθρωπο περνά
Aνεπαίσθητα,
Όπως στη φυλλωσιά το σύγκρυο απλώνει
Φύλλο το άλλο φύλλο.
Μονομιάς το δέντρο σύγκορμο τρέμει.
Και δεν υπάρχει κανένα σημάδι του ανέμου
Aνεπαίσθητα,
Όπως στη φυλλωσιά το σύγκρυο απλώνει
Φύλλο το άλλο φύλλο.
Μονομιάς το δέντρο σύγκορμο τρέμει.
Και δεν υπάρχει κανένα σημάδι του ανέμου
 |
| Oskar kokoschka. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου