Τη Δευτέρα 27 Οκτωβρίου οι μαθητές της Τετάρτης Τάξης του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αγ. Βαρβάρας (οι μαθητές μας!) θα παρουσιάσουν στην αίθουσα εκδηλώσεων του σχολείου μας το δρώμενο που ετοιμάσαμε δουλεύοντας ομαδικά εδώ και τρεις εβδομάδες.
Σημείο αναφοράς και επίκεντρο όλης της παράστασης αποτελεί ο ρόλος των παιδιών στα χρόνια της κατοχής, όπως τον εμπνευστήκαμε παρακολουθώντας μαζί τους την ταινία "Το ξυπόλυτο τάγμα" (1954) και διαβάζοντας αποσπάσματα από τον "Μεγάλο περίπατο του Πέτρου" της Άλκης Ζέη.
Δίχως να γνωρίζω πως θα κυλήσει η παράσταση, θέλω να μοιρασθώ μαζί σας τις ακόλουθες σκέψεις μου αναφορικά με αυτή τη διαδρομή. Αποτελεί αξιωματική παραδοχή για τα εκπαιδευτικά πράγματα, χωρίς την παραμικρή εξαίρεση, πως ό,τι βιώνεται και με τις πέντε αισθήσεις γράφει ανεξίτηλα στην καρδιά και το μυαλό των μαθητών, αλλά και τη δική μας. Έχω αναφερθεί ξανά από το βήμα αυτού του blog (με αφορμή την εμπειρία του Comenius κι όχι μόνο) πως ίσως αυτή να είναι η μεγαλύτερη παθογένεια του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Ότι, δηλαδή, δεν προτάσσει τη βιωματική γνώση, δεν συμμετέχουν όλες οι αισθήσεις στην υπέροχη περιπέτεια της αναζήτησης της γνώσης, ενώ από την άλλη απομυζά μαθητές και εκπαιδευτικούς μέσα στον κυκεώνα του - γεμάτου ανούσιες πληροφορίες - Αναλυτικού Προγράμματος. Είμαι απολύτως πεπεισμένος κάθε φορά που συμμετέχω σε μια τέτοια περιπέτεια ότι οι "χαμένες" διδακτικές ώρες επιστρέφουν πολλαπλασιαστικά οφέλη στους μαθητές μας, μέσα από την εμπειρία του στησίματος από κοινού κάθε παρόμοιου δρώμενου.
Θα μπορούσα να επιχειρηματολογώ για ώρα υπερασπιζόμενος αυτήν την άποψη. Αντί όμως για αυτό, προτιμώ να παίξω το παιχνίδι των συνειρμών για όλα όσα βιώσαμε σε αυτό το ταξίδι! ... Αλήθεια, κυρία μου, εσείς ξέρετε τι γιορτάζουμε σήμερα;!... Τα κουλουβάχατα της ιστορίας... Σημαία, σημαία, σημαία... τι είναι σημαία, τελικά; ... Πεινάω... Η μυρωδιά του αχνιστού χυλού... Οι πρόκες στην τσέπη του Πέτρου... Το σάλτο του Αποστόλη στη γερμανική καρότσα... Τα χρώματα των υφασμάτων στο ατελιέ της Δροσούλας... μαλαματένια λόγια στο χορτάρι ποιος βρίσκει για την άλλη τη γενιά... Αλήθεια, ποιος;! Ετούτη είναι η έγνοια κι η λαχτάρα μας στο σεργιάνι μας στον κόσμο!
Ίσως ... οι τρομεροί πιτσιρίκοι του ξυπόλυτου τάγματος!!!
Πρόγραμμα Γιορτής
|
Ø Εισαγωγή:
Αλήθεια… Εσείς ξέρετε τι
γιορτάζουμε σήμερα; (θεατρικό δρώμενο)
|
||||||
|
Ø Τα
παιδιά ζωγραφίζουν. δραματοποιημένο ποίημα)
|
||||||
|
Ø Μελαχρινέ
Ναπολιτάνε. (τραγούδι από τη χορωδία,
Μουσική: Γιώργος Κατσαρός, Στίχοι: Πυθαγόρας)
|
||||||
|
Ø
Πεινάω… (μονόλογος)
Ø
Συσσίτιο. (θεατρικό δρώμενο) από το μυθιστόρημα
«Ο
μεγάλος περίπατος του Πέτρου» της Άλκης Ζέη)
|
||||||
|
Ø
Κλοπή καρότσας. (θεατρικό δρώμενο), εμπνευσμένο από την ταινία,
«Το ξυπόλυτο Τάγμα»
|
εχετε ενα παρα πολυ ωραιο σαιτ μαρια
ΑπάντησηΔιαγραφή