Το παιχνίδι του «γιατί» και του «διότι»
Σκοπός της
Δραστηριότητας: Να προαχθεί η διεργασία στο πλαίσιο της Ομάδας, μέσα από τη διεύρυνση
του καναλιού επικοινωνίας μεταξύ των εκπαιδευομένων.
Εκτέλεση: Τα μισά μέλη της μαθησιακής Ομάδας σε χρωματιστά αυτοκόλλητα χαρτιά
γράφουν προτάσεις με
ερωτήσεις που ξεκινούν με τη λέξη «Γιατί ….;» και τα άλλα μισά σε άλλα κομμάτια
χαρτιού προτάσεις που …. απαντούν με τη λέξη «Διότι …», δίχως –εννοείται- να
γνωρίζει ο καθένας τι γράφει ο άλλος. Στη συνέχεια ανακατεύουν τις προτάσεις
και τραβούν τυχαία μία ερώτηση και μία απάντηση. Το αποτέλεσμα είναι πολύ
αστείο, ψυχαγωγικό αλλά και …Αποκαλυπτικό, διότι στα μεγάλα «Γιατί;» της ζωής
μας πρέπει να είμαστε ευαισθητοποιημένοι να αφουγκραζόμαστε τα απρόσμενα
«Διότι…» που μας «χαρίζονται» από τους ανθρώπους της διπλανής μας πόρτας.
Ένα παιχνίδι που έχει τις ρίζες του στους Γάλλους σουρεαλιστές και που αποτελεί
ένα ασφαλές εργαλείο για την προαγωγή της διεργασίας στο πλαίσιο της Ομάδας.
Εκτίμηση της αποτελεσματικότητας:
Ενώ, συνήθως,
χρησιμοποιώ την παιγνιώδη δραστηριότητα σε αρχική φάση ενός προγράμματος, στη συγκεκριμένη
υλοποίηση, διαισθάνθηκα ότι προέκυψε σαν άδηλη
- λανθάνουσα ανάγκη της Ομάδας ως απάντηση στα αρκετά «γιατί;» που τέθηκαν
σε ό,τι αφορούσε ουσιαστικές αντιφάσεις και ελλείψεις του Προγράμματος, όπως
αυτές περιγράφονται στην αναφορά προβλημάτων, οι οποίες –ευτυχώς- σε καμία
περίπτωση δεν αποδυνάμωσαν την εκπαιδευτική υπεραξία του για το σύνολο των συμμετεχόντων.
Η επίδραση της δραστηριότητας υπήρξε καταλυτική, ενθουσίασε τους
εκπαιδευόμενους, οι οποίοι βίωσαν έμπρακτα το πώς το λειτουργικά ενταγμένο στη
μαθησιακή διαδικασία παιχνίδι προάγει τη διεργασία της Ομάδας και προσφέρει
βέλτιστα οφέλη στο εκπαιδευτικό γίγνεσθαι. Αμέσως μετά παρατίθενται ενδεικτικά
στιγμιότυπα από τα ζεύγη των «Γιατί;» και «Διότι» με πιο εμφατικό το ακόλουθο:
«Γιατί να φτάσει η Ελλάδα στην κρίση;…» «Διότι δεν έχουμε αυτογνωσία!!!!»
Τελικά, πρέπει να είμαστε με τα αισθητήρια όργανα σε αέναη εγρήγορση για
τα «διότι…» που μπορούν να μας προσφέρουν οι καθημερινοί συνομιλητές μας, οι
συνεκπαιδευόμενοι, οι διπλανοί μας. Αυτή, φρονώ, ότι είναι κι η εκπαιδευτική
–κι όχι μόνο – υπεραξία αυτού του ευφάνταστου παιχνιδιού.
Ευθύμης Χατζηευσταθίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου