Οργάνωση
Ό κ. Κ. είπε κάποτε: Αυτός πού σκέφτεται δεν ξοδεύει ούτε μια σταλιά φως παραπάνω, ούτε ένα κομμάτι ψωμί παραπάνω, ούτε μια σκέψη παραπάνω.
Μέτρα ενάντια στη βία
Όταν ό κ. Κ. ό στοχαστής έτυχε να μιλήσει κάποτε σε μιαν αίθουσα μπροστά σε πολύ κόσμο ενάντια στη βία, είδε τους ανθρώπους γύρω του να οπισθοχωρούν και να φεύγουν. Γύρισε τότε κι αντίκρισε τη βία. Τί έλεγες; τον ρώτησε ή βία. ’Εγώ; αποκρίθηκε ό κ. Κ. υποστήριζα τη βία. Σαν έφυγε ή βία οι μαθητές τού κ. Κ. τον ρώτησαν γιατί έσκυψε το κεφάλι. Γιατί δεν έχω κεφάλι για σπάσιμο, αποκρίθηκε ό κ. Κ. ’Εξάλλου εγώ πρέπει να ζήσω περισσότερο από τη βία.
Και ό κ. Κ. αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία:
Στο σπίτι τού κ. Έγκε, πού είχε μάθει να λέει όχι, ήρθε μια μέρα τον καιρό της παρανομίας ένας πράκτορας και τού παρουσίασε ένα χαρτί, πού το είχαν εκδώσει αυτοί πού εξουσίαζαν την πόλη. Το χαρτί έλεγε ότι στον πράκτορα αυτόν θ’ ανήκε κάθε σπίτι όπου θα πατούσε το πόδι του, όπως και κάθε φαγητό πού θα ζητούσε. Θα πρεπε ακόμα να τον υπηρετεί και κάθε άνθρωπος πού θ’ αντάμωνε.
Ό πράκτορας κάθισε σε μια καρέκλα, ζήτησε φαγητό, πλύθηκε, πλάγιασε και προτού κοιμηθεί ρώτησε τον κ. Έγκε με το πρόσωπο στον τοίχο: Θα με υπηρετείς;
Ό κ. Έγκε τον σκέπασε με την κουβέρτα, έδιωξε τις μύγες, κάθισε δίπλα στο προσκεφάλι του, κι όπως εκείνη την ημέρα τον υπάκουσε άλλα φέτα χρόνια. "Ότι κι αν έκανε όμως για δαΰτον, ένα πράγμα απόφυγε να κάνει: δεν τούπε ποτέ μια λέξη. Σαν πέρασαν τα επτά χρόνια κι ό πράκτορας χόντρυνε από το πολύ φαί, τον ύπνο και τις διαταγές —πέθανε. Ό κ. Έγκε τον τύλιξε τότε στην ξεφτισμένη κουβέρτα, τον έσυρε έξω από το σπίτι, έπλυνε το στρώμα, άσπρισε τούς τοίχους, ανάσανε βαθιά κι αποκρίθηκε: ‘Όχι.
Για τούς φορείς της γνώσης
“Όποιος είναι φορέας της γνώσης δεν επιτρέπεται ν’ Αγωνίζεται, ούτε να λέει την Αλήθεια, ούτε να προσφέρει υπηρεσίες, ούτε να μένει νηστικός, ούτε ν’ αρνιέται τις τιμές, ούτε να γίνεται εύκολα Αντιληπτός. ’Όποιος είναι φορέας της γνώσης έχει μονάχα μιαν αρετή: ότι είναι φορέας της γνώσης, είπε ό κ. Κ.
Αυτός πού υπηρετεί το σκοπό του
Ό κ. Κ. έβαλε τα παρακάτω ερωτήματα:
Κάθε πρωί ό γείτονάς μου ακούει μουσική άπονα γραμμόφωνο. Γιατί ακούει μουσική; Γιατί γυμνάζεται, καθώς μαθαίνω. Και γιατί γυμνάζεται; Γιατί τού χρειάζεται δύναμη, καθώς μου λένε. Καλά, και γιατί του χρειάζεται ή δύναμη; Γιατί πρέπει να νικήσει τούς εχθρούς του στην πόλη, καθώς λέει. Γιατί πρέπει να νικάει τούς εχθρούς του; Γιατί θέλει να φάει, καθώς μαθαίνω.
Όταν ό κ. Κ. τ’ άκουσε όλα αυτά, ότι δηλαδή ο γείτονάς του άκουγε μουσική για να γυμνάζεται, γυμναζόταν για να είναι δυνατός, ήθελε να ναι δυνατός για να νικάει τούς εχθρούς του, νικούσε τούς εχθρούς του για να τρώει, έβαλε τούτο το ερώτημα: Καλά, γιατί τρώει;
Μόχθος των καλών
Ρώτησαν τον κ. Κ.: Τί φτιάχνετε τώρα; Ό κ. Κ. αποκρίθηκε: Κουράζομαι πάρα πολύ, ετοιμάζω το επόμενο λάθος μου.
Ή τέχνη τού να μην εξαγοράζεις
Ό κ. Κ. σύστησε σ’ έναν έμπορα κάποιον άνθρωπο και τoν βεβαίωσε ότι ο άνθρωπος αυτός δεν εξαγοράζεται. Μετά από δυο εβδομάδες ο έμπορας ξαναπήγε στον κ. Κ. και τον ρώτησε: Τί εννοείς όταν λες ότι ό άνθρωπος αυτός δεν εξαγοράζεται; Ό κ. Κ. αποκρίθηκε: "Όταν λέω πώς ό άνθρωπος πού πήρες στη δούλεψή σου δεν εξαγοράζεται, θέλω να πω ότι είναι αδύνατο να τον εξαγοράσεις. ”Έτσι λοιπόν, είπε ό έμπορας πικραμένος, εγώ όμως έχω λόγους να φοβάμαι ότι ό άνθρωπός σου εξαγοράζεται ακόμα κι από τούς εχθρούς μου. Αυτό δεν. το ξέρω, είπε ό κ. Κ. αδιάφορα. Ναι, μα αυτός καμώνεται πώς συμφωνεί πάντα μαζί μου, φώναξε ό έμπορας φουρκισμένος, πού σημαίνει ότι μπορεί να εξαγοραστεί ακόμα κι από μένα! 'Ο κ. Κ. γέλασε με αυταρέσκεια: Από μένα δεν εξαγοράζεται, είπε.
______
~ Από το βιβλίο Οι Ιστορίες του Κου Κόυνερ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου